Declaratio et propositum Vindobonae

-4 (corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.

Declaratio et Propositum Vindobonae (Anglice: Vienna Declaration and Programme of Action) est declaratio et propositum de internationali iurum humanorum lege ac humanitario belli iure,^? Vindobonae die 25 Iunii 1993 secundum^? Conventus Mundanus de Iuribus Humanis^? pro gloria Anni 1993 Mundi Hominum Indigenae ad plenum et novum implementum^? iurum humanorum decretum. Secundum declarationem propositumque, Curator supremus Consociationis Nationum pro Iuribus Humanis decreta est.

Epitome Declarationis Propositique

Sectio I.

Quae 39 paragraphos habent. (Generalia principia de iuribus humana)

1. Conferentia Mundi de Iuribus Humanis sententiam sollemnem adfirmat de omnibus Civitatum ad obligationes respectum universam, observantiam, et protectionem omnium iurum humanorum et libertatem elementariarum pro omnibus implendi, secundum Chartam Consociationis Nationum, alteram internationalem legem de iuribus humanis. Natura universa harum iurum ac libertatium est indubitata.

2. Omnis populus est natio sui iuris.

5. Omnes iura humana universa, individua, dependentia^? inter ea et relativa inter ea sunt.^[1] Commune internationale debet omnia iura humana orbi terrarum in modo paro et aequo, sub eadem ratione, et cum eadem emphasi. Quamquam significatio prioritatis nationalis regionalisque et fundaminia varia historica, culturae et religiosa putari necesse est, obligatio est Civitatum, qualiscumque suae systema politicum, oeconomiae et culturae, omnia iura humana et libertates elementarias promovere et protegere.

8. Democratia, progressus oeconomicae, iura humana, libertates elementales sunt dependentia inter ea et fortificantur per relatione. Democratia est a voluntatibus liberis pupuli electio systematis politici, socialis, oeconomici, culturae.

9. Conferentia Mundi de Iuribus Humanis ius progressi oeconomicae affirmat. Et civitates provectibiles pauperissimae iura progressi habent et societas internationalis debet inter alia civitatibus Africae auxilium dare ad suam beneficium oeconomicae et democratiae.

10. Quamquam progressus oeconomicae ad iura humana plene utenda opta est, absensus^? progressus contemptionem iurum humanum admitta a societate internationali iustificare nefas est.

11. Ius ad progressum apud beneficia praesentia et futura et oecologiam facere debet. Conferentia Mundi de Iuribus Humanis ut abolitio illegitimae substantiae venenorum violationem vitae salusque omnium; quod iura humana constituere recognoscet.

17. Actio, methodus et factum tromocratiae in omni forma et negotium medicamentorum illegalium sunt factiones ad destructionem iurum humanorum libertatium elementariarum et democratiae. Commune internationale debet gradus necessarios exercere ad cooperationem ut tromocratiam praevenit et pugnat.

18. Iura humana mulierium puellarumque sunt partes iuris humana quae universa, individua, dependia inter ea. Omnes discriminatioes de sexus abrogare fas est.

23. Conferentia Mundi de Iuribus Humanis adfirmat ut omnes, sine omnibus distinctione, ius asyli quarendi at utendi, secundum Universa Iurum Humanorum Declarationem ac Conventionem de Statu Exslum cum suo Protocollo anno 1967. Ergo Curator supremus Consociationis Nationum pro Exsulibus et Unitarum Nationum Institutum Remediae et Operae pro Populibus Palaestianibus in Refugium pres Oriens de sua operatione magna. Etiam magnitudinem auxilii humanitarianum affirmat ad victimas calamitatis naturalis et calamitatis artificiae sucumdum humanitarium belli ius

25. Conferentia Mundi de Iuribus Humanis paupertatem extremam et exclusionem socialem violationem dignitatis humanae iudicat et necesse sunt cognitio suae causae et modi ad abrogationem paupritatis et exclusionis socialis.

26. Conferentia Mundi de Iuribus Humanis processum dynamicum et evolutionem constantem instrumenti internationali de iuribus humanis laudat, ergo omnibus Civitatibus totas pactiones internationales de iuribus humanis ratae habere sperat sine reservatione.

27. Quaeque Civitas media ad remedia ad violationem iurum humanorum stare debet. Administratio de iustitia, etiam de iudicium ac de fortificatione legis quae plene internationalem iurum humanorum legem confirmant necesse est ad implementum iurum humanorum sine discriminatione, democratiae ac progressus durabilis.

Sectio II.

Quae centum paragraphos habet.

A. Ordinatio aggravans de iuribus humanis in systema Consociationis Nationum (1 ad 16)

Adaptio et fortificatio machinae Consociationis Nationum pro iuribus humanis, etiam quaestio de confirmatione Curatoris supremi Consocisationis Nationum pro Iuribus Humanis (17 et 18)

B. Aequalitas, dignitas et tolerantia

1. Rassismus, discriminatio gentis, xenophobia et alias formas intolerantiae

(14 ad 24)

21. De Declaratione sub articulo 14 Conventionis Internationalis de Abrogatione in omni forma discriminationis Gentis

2. Homines qui minoritates ethnicae, religiosae et linguae sunt

(25 ad 27)

Indigenae populi et ethnos

29. De adoptationem Declarationis de iuribus ingigenarum promovendo

(28 ad 32)

Immigratio laboratorium

(33 ad 35)

35. De rata habendo Conventionem Internationalem de Protectione Iurum Omnium Hominum Migrantium in Labore ac Sociorum Eorum Falimiaeum

3. Status aequus et iura humana mulierium

(36 ad 44)

38. Particulariter protectionem et culpabilitatem affirmat ex violentia domestica et sexuali, stupro in systema, servitute sexuali, id est servitute actu sexuali, et prostitutione; id est omni forma mercatus hominum. Quod est origo intentio Iudicii Internationalis Criminalis.
40. De Protocollo Optionis Conventionis de Abrogatione in omni forma Discriminationis contra Mulieres

4. Ius impuberium

(46 ad 53)

46. de rata habendo Conventionis de Iuribus Impuberum sub omni terra.

47. contra paupertatem

48. contra infanticidium, mercatum impuberum, laborem impuberum, prostitutionem impuberum, pornographiam impuberum et maleficiam sexualem

50. contra arma belli in usu sine discrinine, inter alia ex bomba subterranea et remedium adaequatus

5. Libertas ex tortura

(54 ad 61)

56. Conferentia Mundi de Iuribus Humanis iura omnium ad libertatem ex tortura adffirmat sub internationale iurum humanorum lege et humanitarium belli ius etiam in casu belli inter civitates et belli cililis.
61. De Protocollo Optionis Conventio contra Torturam, alteram Atrocem, Inhumanam seu Humiliantem Tractationem seu Poenam

62. De disparatione coacticia

6. Iura humana hominum cum invaliditatibus

(63 ad 65)

Conferentia adfirmat ut omnia iura humana ac libertates elementariae sunt universa, ergo certe homines cum inhabilitate involvant. Omnes homines pari nascuntur et aequa iura ad vitam, beneficia, educationem, et operam, ad vivendum independenter et ad participationem activam in omni aspectu societatis. Omnis discriminatio directa seu altera tractatio discriminans ad homines cum invaliditate est igutur calcator suorum iurum. (63)
Homines cum inhabilitate sunt ubicumque. Aequam occasionem illibus sponderi necesse est, per eliminationem obstentiarum socialis, etiam physicalis, pecunialis, seu psychologicalis, quae plenam participationem in societate excludent vel restringent. (64) (Vide "Conventio de Iuribus Hominum cum Inhabilitatibus")

C. Cooperatio, devolutio et fortificatio iurum humanorum

(65 ad 77)

75. De examinatione ad formationem Protocolli Optionali ad Pactionem Internationalem de Iuribus Oecomonicis, Socialibus et Culturae

D. Educatio de iuribus humanis

(77 ad 82)

79. Civitates debent absensum alphabetismi abrogare et educationem ad plenam personalitatem et respectum iurubus humanis et libertates elementarias esse. Et Conferentia Mundi de Iurubus Humanis omnes civitates postulat ut omnibus curriculis educationis linternationalem iurum humanorum legem, humanitarium belli ius, democratia, regnum legis involvant.
80. Educatio de iuribus humanis debet pacem democratiam, devolutionem, et iustitiam socialem involvere ad comprehensionem et conscientiam communem de fortificatione implementi universalis iurum humanorum.

E. Implementum et methodus monitoris

(83 ad 98)

84. De promovendo et fromatione institutionium nationalium proprium pro iuribus humanis.
92. De conatu Internationalis Iurisperitorum commissionis ad Iudicium Internationale Criminale.
93. Postulatio civitatibus quae Conventus Genavenses ac sua Protocolla non rati habent ad implementum humanitarianismi a lege.

F. Confirmatio Conventus mundani de iuribus humanis

(99 et 100)

Notae

↑ Hoc principium de iuribus humanis etiam a Declaratione Montis Regii (Sectione II), Yogyakartae Principis (Principio I) et Conventione de Iuribus Hominum cum Inhabilitatibus (Praefacione) citantur.

Nexus interni

Nexus externi

Declaratio et Propositum ad agendum Vindobonae, apud www.unhcr.org

[1] Hoc principium de iuribus humanis etiam a Declaratione Montis Regii (Sectione II), Yogyakartae Principis (Principio I) et Conventione de Iuribus Hominum cum Inhabilitatibus (Praefacione) citantur.

[1]