Georgius Cuvier

Georgius Leopoldus Christianus Fredericus Dagobertus Cuvierius^[1] sive Georgius Cuvier^[2] (Francogallice Georges Cuvier) Baro natus est in Monte Biliardi die 23 Augusti 1769; mortuus Lutetiae 13 Maii 1832. Fuit studiosus herpetologicus, ichthyologicus, malacologicus, et palaeontologicus Francicus, frater natu maior Friderici Cuvieri (1773–1838) studiosi historiae naturalis ac zoologiae. Sodalis Academiae Francicae, in quam anno 1818 cooptatus est, Regalis Societatis Londiniensis et Academiae Scientiarum Francicae. Sodalis etiam fuit in Academia Scientiarum Utilium Erfordiensi.

Vita

Cuvier ex anno 1784 Academiam Carolinam Stuttgardiae frequentavit. et anno 1788 magister privatus apud baronem de Héricy Thiergeville in Castello Fiquainville fuit. Anno 1788 in nosocomio militari Fiscamni praelectiones botanicas habuit. Anno 1795, professor nominatus est in Schola Media Pantheonis Lutetiensis, postea assistens Ioanni Claudio Mertrud, qui anatomiam comparatam in Horto plantarum docebat. Collectionem anatomicam propriam incohavit, quae inter maximas totius Europae numerabatur. Anno 1796 sodalis Instituti Nationalis^? factus est. et anno 1800 Ludovico Ioanni Mariae Daubenton in Collegio Franciae successit, necnon factus est inspector generalis in rebus educatoriis publicis anno 1802.

Cuvier anno 1808 fuit consiliarius in Alma Matre imperiali^? et de academiis novis erigendis in Italia, Nederlandia et in urbibus Hanseaticis. Anno 1809. Facultatem Scientiarum condidit; anno 1813 in consilio civico magister tironum faciendorum creatus incolas ad Rheni oram sinistram contra exercitus coniunctos inflammaret. Id autem, inimicis velocissime progredientibus, effici non potuit. Anno 1814, Napoleo I eum consiliarium civicum ordinarium nominavit. Post alteram restaurationem universitatis rector magnificus creatus est, anno 1819 baronem se titulare potuit necnon consiliarium gubernii. Anno 1822, in cathedra theologica protestantica honores multos accepit. Anno 1831 titulum Pair de France nactus est; modo minister rerum internarum nominatus, vita defunctus est. Eius corpus in Coemeterio Patris Chaizii sepultum est.

Gravitudo

Indagationes geognosticae de regione Lutetiensi factum revelarunt, quod in alternatione aquae dulcis et aquae salsae superficies terrae mutabatur. Osteologiam multarum veterum bestiarum vertebratarum comparavit, quod multi alii periti consequebantur. In zoologia typos statuit, quorum singuli propria sua aliis typis neglectis ostenderent. Magni momenti erant eius collectiones in historia naturali; insuper fuit systematicus summus, indagator egregius, magister entheus, orator captans, homo politicus, patriota numquam vacillans. Scholae et protestantes in Francia ei gratias multas agere debent. Animi Germanici atque linguae Theodiscae peritus fuit, ita ut res progressivas in Germania vigentes facile comperire et magni aestimare posset.

Asteroides 9614 Cuvier in eius honorem nominatus est.

Pinacotheca

Maxilla elephantis a Cuvierio delineata
Cuvierius in tablina pictus
Statua Georgii Cuvieri
Simulacrum Georgii Cuvieri

Opera

Tableau élémentaire de l'histoire naturelle des animaux (1797-1798) [1]
Leçons d'anatomie comparée (5 tomi, 1800-1805), [2]
Essais sur la géographie minéralogique des environs de Paris, avec une carte géognostique et des coupes de terrain, una cum Alexandro Brongniart (1811)
Le Règne animal distribué d'après son organisation, pour servir de base à l'histoire naturelle des animaux et d'introduction à l'anatomie comparée (4 tomi, 1817) 1 [3] 3 [4]
Recherches sur les ossemens fossiles de quadrupèdes, où l'on rétablit les caractères de plusieurs espèces d'animaux que les révolutions du globe paroissent avoir détruites (4 tomi, 1812) [5] 3 [6]
Mémoires pour servir à l'histoire et à l'anatomie des mollusques (1817) [7]
Éloges historiques des membres de l'Académie royale des sciences, lus dans les séances de l'Institut royal de France par M. Cuvier (3 tomi, 1819-1827) Vol. 1, Vol. 2 et Vol. 3
Théorie de la terre (1821)
Discours sur les révolutions de la surface du globe et sur les changements qu'elles ont produits dans le règne animal (1822). Reimpressum : Christian Bourgeois, Lutetiae, 1985. [8]
Histoire des progrès des sciences naturelles depuis 1789 jusqu'à ce jour (5 tomi, 1826-1836)
Histoire naturelle des poissons (11 tomi, 1828-1848), perfecta a Achille Valenciennes
Histoire des sciences naturelles depuis leur origine jusqu'à nos jours, chez tous les peuples connus, professée au Collège de France (5 tomi, 1831-1845), edita in lucem a Magdeleine de Saint-Agit 1 2 3 4 5

Notae

↑ Camilli Ranzani "De Serpente Monspessulano generis Coelopoeltis Wagler" in Novi Commentarii Academiae Scientiarum Instituti Bononiensis vol 2, e.g. p. 233: "Georgius Cuvierius in utraque editione operis, cui titulus = Le Régne animal etc. = siluit omnino de Colubro monspessulano Hermanni."
↑ 1836-1838: C. Plinii Secundi Historiae naturalis libri XXXVII, quibus accessere novus index animalium, mineralium, vegetabilium synonymicus, nominumque et rerum quo ad cetera enodatio, habita alphabetici ordinis ratione, et notis gallicae editionis Ajasson de Grandsagne. Quarum auctores exstitere ad zoosophiam ut plurimum, G. Cuvier passim vero et in iis quae zoosophiae non erant, Doé, E. Dolo, ... etc.

Nexus interni

Bibliographia

Toby A. Appel: The Cuvier-Geoffroy Debate: French Biology in the Decades Before Darwin. Oxford University Press, 1987, ISBN 0-19-504138-0.
William Coleman: Georges Cuvier, zoologist: a study in the history of evolution theory. Harvard University Press, 1964.
Howard Elias Negrin: Georges Cuvier: Administrator and educator. New York University, 1977.
Dorinda Outram: Georges Cuvier: Vocation, Science, and Authority in Post-Revolutionary France. Manchester University Press, Manchester 1984, ISBN 0-7190-1077-2.
Martin Rudwick: Georges Cuvier, Fossil Bones, and Geological Catastrophes: New Translations and Interpretations of the Primary Texts. University of Chicago Press, Sicagi 1997 ISBN 0-226-73106-5.
Jean Chandler Smith: Georges Cuvier. An annotated bibliography of his published works. Smithsonian Institution Press, 1993, ISBN 1-56098-199-7.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Georgium Cuvier spectant.

[1] Camilli Ranzani "De Serpente Monspessulano generis Coelopoeltis Wagler" in Novi Commentarii Academiae Scientiarum Instituti Bononiensis vol 2, e.g. p. 233: "Georgius Cuvierius in utraque editione operis, cui titulus = Le Régne animal etc. = siluit omnino de Colubro monspessulano Hermanni."

[2] 1836-1838: C. Plinii Secundi Historiae naturalis libri XXXVII, quibus accessere novus index animalium, mineralium, vegetabilium synonymicus, nominumque et rerum quo ad cetera enodatio, habita alphabetici ordinis ratione, et notis gallicae editionis Ajasson de Grandsagne. Quarum auctores exstitere ad zoosophiam ut plurimum, G. Cuvier passim vero et in iis quae zoosophiae non erant, Doé, E. Dolo, ... etc.

[1]

[2]