Monasterium
Monasterium est aedificium ubi monachi vel monachae vivunt et laborant. A verbo Graeco μοναστήριον cum Latinum monasterium tum notiones plurimarum linguarum deductae sunt, e.g. monastery (Anglice), монастырь (Russice), monastère (Gallice), monasterio (Hispanice).
Monasteria etiam coenobia (Graece: κοινός 'comunis' + βίος 'vita') vocantur, quod ibi vita communis agitur.
Mos Christianus
recensereVita monastica orationibus in communitate et contemplatione in secessu silentioso,? labore studiisque constat. Hospites "tamquam Christus suscipiantur."[1] Monachus vel monacha votis per omnem vitam ad monasterium ligati sunt. Monasterium cui abbas praeest abbatia appellatur.
In ecclesia occidentali, monasterium plerumque est particeps alicuius ordinis religiosi, cuius regula dirigitur. Monasteria in oriente sita sua iura et suas leges habent; episcopi ecclesiarum orientalium fere semper ex monasteriis deliguntur.
Forma monasterii
recensereEcclesia in medio monasterio sita esse solebat. Ab ecclesia in meridiem spectans claustrum erat cum puteo, circum claustrum refectorium, dormitorium, et capitulum, interdum etiam necessarium, quod dormitorio attingebat. Praeterea coquina et officinae, horrea et cellarium, domus hospitum, et alia aedificia ad monasterium pertinebant. In bibliotheca Sangallensis coenobii exstat iconographia monasterii, quae exemplari fuisse putatur ad monasterium aedificandum.
Historia
recensereIam Medio Aevo monasteria loci erant ubi discipuli docebantur et libri servabantur.
Nexus interni
Fontes
recensere- ↑ Confer / Regula Benedicti, 53.
Nexus externus
recensere- Benedictus XVI: Monasteria receptus animi sunt
- Ichnographia monasterii, quae in bibliotheca Sangallensi est
- VERBI SPONSA - Instructio de vita contemplativa deque monialium clausura
- Ordo Sancti Benedicti (pluribus linguis)
- Monasteria orthodoxa (anglice)
Vicimedia Communia plura habent quae ad Monasterium spectant. |