Discretiva

  ferri dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

ferrī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ferrī
praesens passiva infinitivus ferō (ferre)
Forma Modus flexurae originis
ferrī casus genitivus singularis substantivi ferrum
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈferriː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fer·rī — morphologica: fer-ri

ferri

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ferri secunda singularis praesens activa indicativus ferrare
ferri prima singularis praesens activa coniunctivus ferrare
ferri secunda singularis praesens activa coniunctivus ferrare
ferri tertia singularis praesens activa coniunctivus ferrare
ferri tertia singularis praesens activa imperativus ferrare
Forma Modus flexurae originis
ferri forma pluralis substantivi ferro
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈferri/, [ˈfɛrri]
Syllabificatio phonetica: fer·ri — morphologica: ferr-i

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Contra intestinorum levitas facilius a teneris aetatibus depellitur, utique si ferri urina et ali cibo corpus incipit. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. [[14] ] — ferri
  2. Vicicitatio: ferri.
  NODES