Discretiva

  forent dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
forent tertia pluralis praesens activa coniunctivus forō (forāre)
forent tertia pluralis imperfectum activa coniunctivus sum (esse)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈforent/(classice)
Syllabificatio phonetica: fo·rent — morphologica: for-ent
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
forent tertia pluralis praesens activa indicativus forer
forent tertia pluralis praesens activa coniunctivus forer
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [fɔʁ]
Syllabificatio phonetica: forent — morphologica: for-ent

Loci

+/-
T. Lucretius Carus
–95…–55
Gaius Valerius Catullus -87…-54Titus Livius -58/+17 C. Plinius Secundus 23-79Quintus Curtius Rufus ca. 50M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
Hildegardis Bingensis
1098-1179
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Praeterea nisi materies aeterna fuisset,
antehac ad nihilum penitus res quaeque redissent
de nihiloque renata forent quae cumque videmus. —De rerum natura Lucretii [1]

class. eheu, quid faciant, dice, homines cuive habeant fidem? certe tute iubebas animam tradere, inique, me inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent. —Carmina Catulli [2][3] class.

  • Deploraverunt vastationem populationemque miserabilem agrorum: neque id se queri, quod hostilia ab hoste passi forent; esse enim quaedam belli iura, quae ut facere, ita pati sit fas: sata exuri, dirui tecta, praedas hominum pecorumque agi misera magis quam indigna patienti esse; verum enim vero id se queri, quod is qui Romanos alienigenas et barbaros vocet adeo omnia simul divina humanaque iura polluerit, ut priore populatione cum infernis deis, secunda cum superis bellum nefarium gesserit. —Ab urbe condita Titi Livii [4]

saec. I.

  • Haut minora forent Capitolini decora, ni perdidisset illa exitu vitae. ante decem et septem annos bina ceperat spolia. primus omnium eques muralem acceperat coronam, sex civicas, XXXVII dona, XXIII cicatrices adverso corpore exceperat, P. Servilium magistrum equitum servaverat, ipse vulneratus umerum, femur. super omnia Capitolium summamque rem in eo solus a Gallis servaverat, si non regno suo servasset. —Naturalis historia Plinii [5][3]

saec. I.

  • Tunc quidem ita se gessit, ut omnes ante eum reges et continentia et clementia vincerentur. Virgines reginas excellentis formae tam sancte habuit, quam si eodem quo ipse parente genitae forent; coniugem eiusdem, quam nulla aetatis suae pulchritudine corporis vicit, adeo ipse non violavit, ut summam adhibuerit curam, ne quis captivo corpori inluderet. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [6][3]

saec. I.

  • Sunt et hodie clari eiusdem operis auctores, qui si omnia complexi forent, consuluissent labori meo: sed parco nominibus viventium; veniet eorum laudi suum tempus: ad posteros enim virtus durabit, non perveniet invidia. —Institutio oratoria Quintiliani [7]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • destinat hoc monstrum cumbae linique magister
pontifici summo. quis enim proponere talem
aut emere auderet, cum plena et litora multo
delatore forent? dispersi protinus algae
inquisitores agerent cum remige nudo,
non dubitaturi fugitivum dicere piscem
depastumque diu vivaria Caesaris, inde
elapsum veterem ad dominum debere reverti. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [8][3]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Et tres sunt, quia si plures essent, eumdem ignem nimis ardere facerent, eumque circuitionibus suis confunderent; vel si pauciores forent, idem ignis, conveniente iuvamine destitutus, in ardore suo torpesceret. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [9][3]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • In conventionibus indutiarum hoc expressum est, ut per totum trimestre tempus Carthaginensium legatio nulla usquam alio quam Romam iret; quod si regum aut gentium legati ad eos interim venirent, non illos ante dimitterent, quam qui forent atque unde transmissi quid ve peterent seu quid dicerent in ipsius Scipionis notitiam pertulissent. —De viris illustribus Petrarcae [10]

Fontes

  1. Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber primus, versus 542 — forent
  2. 2.0 2.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 30. ad Alphenum, versus 8 — forent (Bibliotheca Augustana)
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Vicicitatio: forent.
  4. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXI, caput 30, [2] — forent
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 29, [103] — forent
  6. 6.0 6.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber III. Capitulum XII, [21] — forent
  7. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber tertius, I. [21] — forent
  8. 8.0 8.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura IV, versus 48 — forent
  9. 9.0 9.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima. Visio secunda, XXXI — forent
  10. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De viris illustribus. (Universitas Turicensis): Liber De Publio Cornelio Scipione Africano Maiore. 10: [56] — forent
  NODES