superest

Discretiva

superest dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
superest	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsuperest/

(classice)

Syllabificatio phonetica: su·per·est — morphologica: super-est

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• i nunc, claude fores, custos odiose puellae,

et centum duris postibus obde seras!

quid tuti superest, cum nominis extat adulter,

et credi quod non contigit esse, cupit?

nos etiam veros parce profitemur amores,

tectaque sunt solida mystica furta fide.

parcite praecipue vitia exprobrare puellis,

utile quae multis dissimulasse fuit.

nec suus Andromedae color est obiectus ab illo,

mobilis in gemino cui pede pinna fuit. —Ars amatoria Ovidii Nasonis

class.

• Superest ut ad extremas partes corporis veniam, quae articulis inter se conseruntur. Initium a coxis faciam. Harum ingens dolor esse consuevit, isque hominem saepe debilitat et quosdam non dimittit; eoque id genus difficillime curatur, quod fere post longos morbos vis pestifera huc se inclinat; quae ut illas partes liberat, sic hanc, iam ipsam quoque adfectam, prehendit. —De Medicina Celsi

saec. I.

• itaque umbilici, quem gnomonem appellant, umbra in Aegypto meridiano tempore aequinoctii die paulo plus quam dimidiam gnomonis mensuram efficit, in urbe Roma nona pars gnomonis deest umbrae, in oppido Ancona superest quinta tricesima, in parte Italiae, quae Venetia appellatur, isdem horis umbra gnomoni par fit. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.

• difficile est saturam non scribere. nam quis iniquae

tam patiens urbis, tam ferreus, ut teneat se,

causidici nova cum veniat lectica Mathonis

plena ipso, post hunc magni delator amici

et cito rapturus de nobilitate comesa

quod superest, quem Massa timet, quem munere palpat

Carus et a trepido Thymele summissa Latino;

cum te summoveant qui testamenta merentur

noctibus, in caelum quos evehit optima summi

nunc via processus, vetulae vesica beatae? —Saturae D. Iuni Iuvenalis