Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /tuː/(classice)
Syllabificatio phonetica: tu — morphologica: tu

Notatio

+/-
← Protindeuropaee *tu-

Pronomen

+/-

tū, tŭī (sing.; plur. vos)

  1. Pronomen secundae personae.

Declinatio

+/-
c. sing. plur.
nom. vōs I
gen. tuī vestrī
vestrum
II
dat. tibi vōbīs III
acc. vōs IV
abl. vōbīs VI
voc. vōs V

Translationes

+/-

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

saec. VI. a.C.n.

Discretiva

  tu dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tu prima singularis praesens activa indicativus tun
tu secunda singularis praesens activa imperativus tun

Appellatio pronuntiatusque

+/-
tu API: [tuː]
  NODES
Done 1