vero

Latine

Notatio

← verus.

Adverbium

vērō

1. In veritate.

Discretiva

vero dictio est in variis linguis:

• Esperantice: vero
• Finnice: vero
• Hispanice: vero
• Italice: vero
• Lusitane: vero

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

• vērō — casus dativus singularis vocis vērum
• vērō — casus ablativus singularis vocis vērum
• vērō — casus dativus singularis genus masculinum vocis vērus
• vērō — casus ablativus singularis genus masculinum vocis vērus
• vērō — casus dativus singularis genus neutrum vocis vērus
• vērō — casus ablativus singularis genus neutrum vocis vērus