Anatolius Lunačarskij

Anatolius Basilii filius Lunačarskij (Russice Анатолий Васильевич Луначарский, tr. Anatolij Vasil'evič Lunačarskij; natus Poltavae die 23 Novembris 1875 et mortuus Mentoni die 26 Decembris 1933) fuit rerum politicarum peritus et scriptor Russicus Sovieticus.

Socius Factionis Communisticae ab anno 1895, Anatolius Lunačarskij actionum suarum revolutionariarum in Imperio Russico causa anno 1899 arrestatus, dein affectus est exilio. Anno 1904 emigravit, suasionis Vladimiri Lenin causa, peregre factus est membrum consiliorum commentariis moderandis actorum diurnorum Bolsevicorum. Fine decennii 191 – initio 192 discordias philosophicas nonnullas cum Lenin habuit. Anno 1917 Lunačarskij in Russiam rediit, fuit particeps Rerum novarum Octobrium socialisticarum. Annis 1917–1929 erat comissarius popularis educationis Sovieticus. Ab anno 1930 erat socius Academiae Scientiarum URSS. Anno 1933 factus est legatus Unionis Sovieticae in Hispania.

Lunačarskij ad creationem culturae socialisticae multo contribuit, fuit primus valens theoreticus et criticus artis Sovieticae.

Asteroides 2446 Lunacharsky in honorem illi nominatus est.

Fons

Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Treccani • Store norske leksikon • • Grove Art

Vicimedia Communia plura habent quae ad Anatolium Lunačarskij spectant.