Rhea (satelles)

Rhea magnitudine secundum locum inter Saturni satellites et nona a maximo in systemate solare tenet. Facies Rheae vetus multisque crateribus strata est. Vestigia navitatis geologicae vix inveniuntur. Tamen desunt crateres maiores e veterrimis temporibus, ut facies cryovulcanismo levigata esse videatur. Fortasse navicula spatialis Cassini nominata, quae hanc satellitem mense Novembri 2005 visitabit, aliam rem memoratu dignam inveniat. Inventa est anno 1672 a I. Cassino.

Rhea (satelles)

Res apud Vicidata repertae:

Rhea (satelles): imago

Primarius: Saturnus

Repertus

Primus repertor: Ioannes Dominicus Cassinusdie 23 Decembris 1672

Res orbitales

Periodus orbitalis: 4.518 dies
Axis semimaior: 527 070 chiliometrum
Excentricitas orbitalis: 0.001
Inclinatio orbitalis: 0.345 gradus anguli

Res physicae

Albedo: 0.65
Magnitudo apparens: 10
Radius: 764.3±1.10000000000007 chiliometrum
Diametrum: 1 527±1.2 chiliometrum
Massa: 2.3065±0.0001 yottagram
Densitas: 1.237±0.003 gram per cubic centimetre

Rhea

De nomine

Rhea in mythologia antiqua filia Urani et Gaeae fuit, inde soror et uxor Saturni. Liberorum Rheae clarissimi sunt Iuppiter, Neptunus Plutoque.

Bibliographia

• Marc Neveu, Alyssa R. Rhoden, "Evolution of Saturn’s mid-sized moons" in Nature Astronomy (1 Aprilis 2019)

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Rheam spectant.

Data astronomica: "7031584" apud Getty Thesaurus.

• De Rhea apud Nasa