Sultanatus Malaccae
Sultanatus Malaccae[1] (Malaice Kesultanan Melayu Melaka, کسلطانن ملايو ملاک) fuit sultanatus Malaicus ab anno fere 1400 ad annum 1511, cuius caput erat urbs Malacca. In rebus gestis Malaicis traditur dynastia sultanorum Malaccae a principe Parameśvara, ex urbe Palembang Sumatrae oriundo, condita esse. Sultanatus Malaccae fuit regnum potentissimum historiae Malaicae et propagationem religionis Islamicae per archipelagum Malaicum effecit. Anno 1511 Malacca a Lusitanis capta est.
Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.
|
Res apud Vicidata repertae:
Index sultanorum
recensereAnni regni primorum sultanorum secundum fontem differunt. Hic est index in secunda editione Encyclopedia of Islam:[2]
- Parameśvara (mortuus anno 1413/14)
- Alexander Shah, Megat Iskandar Shah (1414–1423/24)
- Mahometus Shah, Sri Maharaja Muhammad Shah (1424–44?)
- Dewa Shah, Raja Ibrahim, Sri Parameśvara (1445?–1446?)
- Muzafar Shah, Raja Kasim (1446–1459?)
- Mansur Shah, Raja Abdullah (1459?–1477)
- Aladinus Riyat Shah, Alauddin (1477–1488)
- Mahmudus Shah, Mahmud (1488–1528)
Notae
recensereNexus externi
recensereSitus geographici et historici: Locus: 2°11′20″N 102°23′4″E |