adiuvo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

adiuvō

API: /ˈadjuwoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ad·iu·vō — morphologica: ad-iuv-o

Formae aliae

• adjuvō

Notatio

← ad + iuvo

Verbum transitivum

adiŭv|ō, -āre, adiūvī, adiūtum

1. Dare adiumentum sive auxilium.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
adiuv-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	adiuvō	adiuvem		adiuvābam	adiuvārem	adiuvābō
II. sing.	adiuvās	adiuvēs	adiuvā!	adiuvābās	adiuvārēs	adiuvābis	adiuvātō!
III. sing.	adiuvat	adiuvet		adiuvābat	adiuvāret	adiuvābit	adiuvātō!
I. plur.	adiuvāmus	adiuvēmus		adiuvābāmus	adiuvārēmus	adiuvābimus
II. plur.	adiuvātis	adiuvētis	adiuvāte!	adiuvābātis	adiuvārētis	adiuvābitis	adiuvātōte!
III. plur.	adiuvant	adiuvent		adiuvābant	adiuvārent	adiuvābunt	adiuvantō!
Thema	Vox passiva
adiuv-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	adiuvor	adiuver		adiuvābar	adiuvārer	adiuvābor
II. sing.	adiuvāris	adiuvēris	adiuvāre!	adiuvābāris	adiuvārēris	adiuvāberis	adiuvātor!
III. sing.	adiuvātur	adiuvētur		adiuvābātur	adiuvārētur	adiuvābitur	adiuvātor!
I. plur.	adiuvāmur	adiuvēmur		adiuvābāmur	adiuvārēmur	adiuvābimur
II. plur.	adiuvāminī	adiuvēminī	adiuvāminī!	adiuvābāminī	adiuvārēminī	adiuvābiminī	—
III. plur.	adiuvantur	adiuventur		adiuvābantur	adiuvārentur	adiuvābuntur	adiuvantor!

Thema	Vox activa
adiūv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	adiūvī	adiūverim	adiūveram	adiūvissem	adiūverō
II. sing.	adiūvistī	adiūveris	adiūverās	adiūvissēs	adiūveris
III. sing.	adiūvit	adiūverit	adiūverat	adiūvisset	adiūverit
I. plur.	adiūvimus	adiūverimus	adiūverāmus	adiūvissēmus	adiūverimus
II. plur.	adiūvistis	adiūveritis	adiūverātis	adiūvissētis	adiūveritis
III. plur.	adiūvērunt	adiūverint	adiūverant	adiūvissent	adiūverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	adiuvāre	adiūvisse	adiūtūrum, -am, -um esse	adiuvāns		adiūtūrus, -a, -um­
Vox passiva	adiuvārī	adiūtum, -am, -um esse	adiūtum īrī		adiūtus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
adiuvandī		adiuvandus, -a, -um			adiūtum	adiūtū

Dictiones collatae

• iuvō, iuvāre

Dictiones derivatae

• adiūmentum
• adiūtābilis
• adiūtō, adiutāre
• adiūtor
• adiūtōrium
• adiūtrīx

Translationes

Dare adiumentum sive auxilium	dilatare ▼

Dare adiumentum sive auxilium	collabi ▲

Anglice: help (en) Dacoromane: ajuta (ro) Francogallice: aider (fr) Germanice: helfen (de), unterstützen (de) Turcice: yardım etmek (tr)