desertus
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːˈsertus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·ser·tus — morphologica: de-sert-us
Notatio
+/-Participium
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
dēsertus | —
|
perfectum | passiva | participium | nominativo | dēserō (dēserere) |
Declinatio
+/-positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | dēsertus | dēserta | dēsertum | nom. | dēsertī | dēsertae | dēserta |
gen. | dēsertī | dēsertae | dēsertī | gen. | dēsertōrum | dēsertārum | dēsertōrum |
dat. | dēsertō | dēsertae | dēsertō | dat. | dēsertīs | dēsertīs | dēsertīs |
acc. | dēsertum | dēsertam | dēsertum | acc. | dēsertōs | dēsertās | dēserta |
abl. | dēsertō | dēsertā | dēsertō | abl. | dēsertīs | dēsertīs | dēsertīs |
voc. | dēserte | dēserta | dēsertum | voc. | dēsertī | dēsertae | dēserta |