sumo
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈsuːmoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sū·mō — morphologica: sum-o
Verbum transitivum
+/-sūm|ō, -ĕre, sūmpsī, sūmptum
Coniugatio
+/-Verbum finitum
| Thema | Vox activa | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| sūm- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
| Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
| I. sing. | sūmō | sūmam | sūmēbam | sūmerem | sūmam | ||
| II. sing. | sūmis | sūmās | sūme! | sūmēbās | sūmerēs | sūmēs | sūmitō! |
| III. sing. | sūmit | sūmat | sūmēbat | sūmeret | sūmet | sūmitō! | |
| I. plur. | sūmimus | sūmāmus | sūmēbāmus | sūmerēmus | sūmēmus | ||
| II. plur. | sūmitis | sūmātis | sūmite! | sūmēbātis | sūmerētis | sūmētis | sūmitōte! |
| III. plur. | sūmunt | sūmant | sūmēbant | sūmerent | sūment | sūmuntō! | |
| Thema | Vox passiva | ||||||
| sūm- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
| Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
| I. sing. | sūmor | sūmar | sūmēbar | sūmerer | sūmar | ||
| II. sing. | sūmeris | sūmāris | sūmere! | sūmēbāris | sūmerēris | sūmēris | sūmitor! |
| III. sing. | sūmitur | sūmātur | sūmēbātur | sūmerētur | sūmētur | sūmitor! | |
| I. plur. | sūmimur | sūmāmur | sūmēbāmur | sūmerēmur | sūmēmur | ||
| II. plur. | sūmiminī | sūmāminī | sūmiminī! | sūmēbāminī | sūmerēminī | sūmēminī | — |
| III. plur. | sūmuntur | sūmantur | sūmēbantur | sūmerentur | sūmentur | sūmuntor! | |
| Thema | Vox activa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| sūmps- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
| Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
| I. sing. | sūmpsī | sūmpserim | sūmpseram | sūmpsissem | sūmpserō |
| II. sing. | sūmpsistī | sūmpseris | sūmpserās | sūmpsissēs | sūmpseris |
| III. sing. | sūmpsit | sūmpserit | sūmpserat | sūmpsisset | sūmpserit |
| I. plur. | sūmpsimus | sūmpserimus | sūmpserāmus | sūmpsissēmus | sūmpserimus |
| II. plur. | sūmpsistis | sūmpseritis | sūmpserātis | sūmpsissētis | sūmpseritis |
| III. plur. | sūmpsērunt | sūmpserint | sūmpserant | sūmpsissent | sūmpserint |
Verbum infinitum
| Modus | infinitivus | participium | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
| Vox activa |
sūmere | sūmpsisse | sūmptūrum, -am, -um esse |
sūmēns | sūmptūrus, -a, -um | |
| Vox passiva |
sūmī | sūmptum, -am, -um esse |
sūmptum īrī | sūmptus, -a, -um |
||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
| sūmendī | sūmendus, -a, -um | sūmptum | sūmptū | |||
Dictiones derivatae
+/-Composita
- absūmō, absūmere
- assūmō, (adsūmō), assūmere
- cōnsūmō, cōnsūmere
- dēsūmō, dēsūmere
- īnsūmō, īnsūmere
- praesūmō, praesūmere
- resūmō, resūmere
- subsūmō, subsūmere
- trānsūmo, trānsūmere
Translationes
+/-Discretiva
|
sumo dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-sumo
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| sumo | prima singularis | praesens | activa | indicativus | sumere |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /ˈsumo/ - Syllabificatio phonetica: su·mo — morphologica: sum-o