terminatote

Discretiva

terminatote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminātōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /terminaːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·tō·te — morphologica: termin-atote