XXX
Cardinalis: trīgintā
Ordinalis: trīcēsimus
Adverbium: trīciēs
Distributivus: trīcēnī
Proportionalis:
Multiplicativus:
Collectivus:
XXIXXXXXXXI
(XXIX) ūndētrīcēnī ← trīcēnī → trīcēnī singulī (XXXI)
(XX) vīcēnī ← trīcēnī → quadrāgēnī (XL)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /triːˈkeːniː/(classice)
Syllabificatio phonetica: trī·cē·nī — morphologica: tricen-i

Formae aliae

+/-

Notatio

+/-
← Latinetrīgintā

Numerus distributivus

+/-

trīcēn|ī, -ae, -a plur.

  1. √ Triginta pro quoque (adiectivum numerale distributivum).
  2. Triginta coniuncti.

Declinatio

+/-
Numerale distributivum plurale
 cas. masc. fem. neut.  cas.
nom. trīcēnī trīcēnae trīcēna nom.
gen. trīcēnōrum
trīcēnûm
trīcēnārum trīcēnōrum
trīcēnûm
gen.
dat. trīcēnīs trīcēnīs trīcēnīs dat.
acc. trīcēnōs trīcēnās trīcēna acc.
abl. trīcēnīs trīcēnīs trīcēnīs abl.
voc. trīcēnī trīcēnae trīcēna voc.

Dictiones collatae

+/-

Translationes

+/-
Triginta pro quoquedilatare ▼
Triginta pro quoquecollabi ▲
Triginta coniunctidilatare ▼
Triginta coniuncticollabi ▲

Loci

+/-
C. Plinius Secundus
23-79
Marcus Valerius Martialis
40-103
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • post autumnum maturescunt Asiatica, aestate praecocia intra XXX annos reperta et primo denariis singula venumdata. supernatia e Sabinis veniunt, popularia undique. pomum innocuum expetitur aegris, pretiumque iam singulis triceni nummi fuere, nullius maiore, quod miremur, quia non aliud fugacius. longissima namque decerpto bidui mora est cogitque se venumdari. —Naturalis historia Plinii [1]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Bis tibi triceni fuimus, Mancine, vocati
Et positum est nobis nil here praeter aprum,
Non quae de tardis servantur vitibus uvae
Dulcibus aut certant quae melimela favis,
Non pira quae longa pendent religata genesta
Aut imitata brevis Punica grana rosas,
Rustica lactantes nec misit Sassina metas
Nec de Picenis venit oliva cadis:
Nudus aper, sed et hic minimus qualisque necari
A non armato pumilione potest. —Epigrammata M. Valerii Martialis [2][3]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus decimus, cap. 11, [40] — triceni
  2. 2.0 2.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. XLIII, versus 1 — triceni
  3. 3.0 3.1 Vicicitatio: triceni.
  NODES