Eent

(Virugeleet vu(n) 1)
Kuckt och : eent, éischten

Substantiv f (pl: Eenten)

1

Aussprooch (IPA): [eːnt]

Bedeitung:

  • d'Ziffer an natierlech Zuel Eent

Bsp:

[1] Hie krut eng Eent an der Geographie.
[1] Am Kaartespill gëtt d'Kaart déi d'Ziffer Eent huet, Äss genannt.
[1] Ech krut eng Eent ageschriwwen.
[1] Du hues der eng Eent verdéngt.
Zuelen op Lëtzebuergesch
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 100 1 000 1 000 000 1 000 000 000
Null Eent Zwee Dräi Véier Fënnef Sechs Siwen Aacht Néng Zéng Eelef Zwielef Dräizéng Véierzéng Fofzéng Siechzéng Siwwenzéng Uechtzéng Nonzéng Zwanzeg Eenanzwanzeg Honnert Dausend Millioun Milliard
null eent zwee dräi véier fënnef sechs siwen aacht néng zéng eelef zwielef dräizéng véierzéng fofzéng siechzéng siwwenzéng uechtzéng nonzéng zwanzeg eenanzwanzeg honnert dausend - -


  NODES