Buerg
Substantiv f (pl: Buergen)
Aussprooch (IPA): [buərç] (Eenzuel) Aussprooch (IPA): [buərʒən] (Méizuel)
Bedeitung:
- 1. Eng mëttelalterlech Festung
- De Siegfrid hat ëm 900 d'Buerg um Bock kaaft.
- 2. Opgekéipt Holz a Stréi, meeschtens mat engem Kräiz an der Mëtt.
- Den éischte Faaschtsonndeg gëtt a villen Dierfer d'Buerg gebrannt.
- 3. E geschniddene Béier
- De Jemp huet gëschter en décke Buerg geschluecht.
Ofgeleet Begrëffer:
- Buergfrid
- Buergsonndeg
- Buergbrennen
- Nimm vun Dierfer wéi, Branebuerg, Aansebuerg, Buerglënster oder soss Toponyme wéi Buergplaz a Buerghaff.
Iwwersetzunge fir Buerg (1)