En Tumulus (laténgesch: tumulus Koup Buedem, Hiwwel, Grafhiwwel; Méizuel: Tumuli), ass e Grafhiwwel oder en Hiwwelgraf. Et handelt sech ëm en opgeschotte Koup Buedem ënner deem souwuel eng Läich wéi och d'Äsche vun engem Doudegen (an enger Urn oder a Form vu Läichebrand) kënne begruewe sinn.

Hiwwelgraf aus der Eisenzäit bei Hochdorf an der Enz an Däitschland
Réimescht Hiwwelgraf "Tonn" bei Fluessweiler

Tumuli zu Lëtzebuerg

änneren

De Paul Modert[1], deen op ronn 4000 ha Bësch vun 8 Gemengen am Oste vum Land zirka 300 där Hiwwele vu verschiddenen Dimensioune fonnt huet, datéiert s'an déi eeler Eisen- oder sougenannt Hallstattzäit.

De Jean Engling[2] hat an de Joren 1851-54 eng Lëscht vun de réimeschen Tumuli zu Lëtzebuerg opgestallt:

Plazeweis ginn net wäit dovun al Weeër laanscht, wéi beim Tumulus op der Schanz oder bei dem bei der Tonn genannten Hiwwelgraf bei Fluessweiler, dat aus der Réimerzäit staamt.

Literatur

änneren
  • Ebel, W., Die römischen Grabhügel des ersten Jahrhunderts im Treverergebiet (Band 12, Marburger Studien zur Vor- und Frühgeschichte).
  • P. V. Glob: Vorzeitdenkmäler Dänemarks. Neumünster 1968 S. 169ff.
  • Engling, Jean, 1851-53. "Die Römertumuli im Grossherzogthum Luxemburg". In: Institut grand-ducal, 1851-53. Publications de la Section historique de l'Institut grand-ducal de Luxembourg N° 7-9. V. Bück, Luxembourg.

Um Spaweck

änneren
Commons: Tumuli – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen

änneren
  1. Paul Modert, Vor- Und Frühgeschichte Luxemburgs.(Luxemburg: P. Worré-Mertens, 1947), 31 - 34
  2. Jean Engling, Die Römertumuli im Grossherzogthum Luxemburg, PSH 7 (1852), 88-120; PSH 8 (1853), 62-65; PSH 9 (1854), 23-27
  NODES
os 4
text 2