Kalb

Däitsch

Substantiv n

Kalb  n (pl: Kälber)

Aussprooch (IPA): [kalp] (Sing.) Aussprooch (IPA): [ˈkɛlbɐ] (Plur.)

Audio

Bedeitung:

1. Kallef
2. (ëmgangssproochlech) Fleesch vun [1]
3. (ofwäertend) knaschteg, jonk, meeschtens weiblech Persoun

Etymologie:

1. vum Alhéichdäitschen kalb