Steen

Lëtzebuergesch

Sténg a Wakeform

Substantiv m (pl: Sténg)
Aussprooch (IPA): [ʃteːn]

Bedeitungen:

1. eng haart Äerdsubstanz déi grouss Fielsen bilden kann
2. Bijou
3. Kär vum Uebst

Iwwersetzungen

Aalt Englesch: stan (ang) Däitsch: Stein (de) Englesch: stone (en) Franséisch: pierre (fr) Hollännesch: steen (nl)

Italieenesch: pietra (it) Portugisesch: pedra (pt) Spuenesch: piedra (es) Ukrainesch: камінь (uk)