Conjugaisoun
Indicatif Persoun Présent Prétérit Passé composé Plus-que-parfait
ech froen frot hu gefrot hat gefrot
du frees froots hues gefrot has gefrot
hien* / hie** freet frot huet gefrot hat gefrot
mir froen froten hu gefrot hate gefrot
dir / Dir frot frot hutt gefrot hat gefrot
si froen froten hu gefrot hate gefrot
Conditionnel Présent simple Présent composé Passé
ech géif froen hätt gefrot
du géifs froen häss gefrot
hien* / hie ** géif froen hätt gefrot
mir géife froen hätte gefrot
dir / Dir géift froen hätt gefrot
si géife froen hätte gefrot
Impératif
Eenzuel fro!
Méizuel frot!
* steet fir hien, hatt, si / ** am Fall vun der Eifeler Regel

Verb (or) (trans.)

Bsp:

  1. Eng Fro stellen:
    • Ech hat dech gefrot, ob den Auto erëm geet.
  2. Eppes reklaméieren:
    • Hues du no der Rechnung gefrot?
  3. Sech renséignéieren:
    • Hien huet nom Wee fir op Arel gefrot.
  4. Sech intresséiert weisen:
    • Ech wollt mol no de Kanner froen.
  5. Eppes als Leeschtung oder Géigeleeschtung verlaangen:
  6. Eppes a Fro stellen:
    • Ech froe mech, ob dat eng gutt Aktioun war.
  NODES