aankómme

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aankómme (Nederlands: aankomen, ter bestemming komen, terecht komen, in gewicht toenemen)

• Mofers: aa~nkó\mme

Sinneniem

• arrevere

Verveuging

kump aan, kaom aan, aangekómme

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich kóm aan	mer ich kóm aan	det ich aankóm	ich bön aangekómme
IPA	/ɪç kʊ̀m 'á:n/	/mær‿ɪ̽ç kʊ̀m 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ á:n̥kʊ̀m/	/ɪʝ bœ̀n á:nɣəkʊ́mə/

aankómme /á:n̥kʊ́mə/

1. (ergatief) 'n bestumming bereike

   E deil luuj kump ummer te laat aan, meh die bös die wach neet!

2. (ergatief) e bezeuk bringe

   Kóm mer 'ns aan wens te langs kums!

3. (ergatief) in gewich toenumme

   Mit die fieësdaag kóm ich ummer get kilie bie die ouch d'raaf mótte.

Aafbraeking

• aan-kóm-me

Synoniem

• [3] biekómme

Antoniem

• [3] aafvalle

Aafleijinge

• aankómmendj, aankóms

Verwantje wäörd

• aanrake

Samestèlling

• aan- + kómme

Zagswies

• aankómme bie get: kónkludere

  Wen ich det zoea bekiek, kóm ich d'rbie aan des toe det sjoud bös.

• aankómme gebottele: ónverhöds aankómme

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 56.

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aankóm		aankums		aankump		aankómme	aankómmen	aankómp		aankómme	aankómmen	aankómmendj
	IPA	/á:n̥kʊ̀m/		/á:n̥kǿm̥s/	/á:n̥kǿmz/	/á:n̥kǿm̥p/	/á:n̥kǿmb/	/á:n̥kʊ́mə/	/á:n̥kʊ́mən/	/á:n̥kʊ̀m̥p/	/á:n̥kʊ̀mb/	/á:n̥kʊ́mə/	/á:n̥kʊ́mən/	/á:n̥kʊ́məɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aankwaam aankoom †aankaam ↓aankwoom		aankwaams aankooms †aankaams ↓aankwooms		aankwaam aankoom †aankaam ↓aankwoom		aankome	aankomen	aankwaamp aankoomp †aankaamp ↓aankwoomp		aankome	aankomen	aangekómme	aangekómmen
	IPA	/á:n̥kw̥á:m/ /á:n̥kò:m/ /á:n̥ká:m/ /á:n̥kw̥ò:m/		/á:n̥kw̥á:m̥s/ /á:n̥kò:m̥s/ /á:n̥ká:m̥s/ /á:n̥kw̥ò:m̥s/	/á:n̥kw̥á:mz/ /á:n̥kò:mz/ /á:n̥ká:mz/ /á:n̥kw̥ò:mz/	/á:n̥kw̥á:m/ /á:n̥kò:m/ /á:n̥ká:m/ /á:n̥kw̥ò:m/		/á:n̥kó:mə/	/á:n̥kó:mən/	/á:n̥kw̥á:m̥p/ /á:n̥kò:m̥p/ /á:n̥ká:m̥p/ /á:n̥kw̥ò:m̥p/	/á:n̥kw̥á:mb/ /á:n̥kò:mb/ /á:n̥ká:mb/ /á:n̥kw̥ò:mb/	/á:n̥kó:mə/	/á:n̥kó:mən/	/á:nɣəkʊ́mə/	/á:nɣəkʊ́mən/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	aankoom		aankooms		aankoom		aankome	aankomen	aankoomp		aankome	aankomen	aangekómme	aangekómmen
	IPA	/á:n̥kò:m/		/á:n̥kò:m̥s/	/á:n̥kò:mz/	/á:n̥kò:m/		/á:n̥kó:mə/	/á:n̥kó:mən/	/á:n̥kò:m̥p/	/á:n̥kò:mb/	/á:n̥kó:mə/	/á:n̥kó:mən/	/á:nɣəkʊ́mə/	/á:nɣəkʊ́mən/
gebi-jjendje wies	sjrif			kóm aan!				kómme-v'r aan		kómtj aan!
	IPA			/kʊ́m á:n/				/kʊ́məvər á:n/		/kʊ̀mɟ á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aankómme	aankómmen	—		aankómme	aankómmen	aankómmentaere		aankómmentaeren		aangekómme		aangekómmen
	IPA	/á:n̥kʊ́mə/	/á:n̥kʊ́mən/	—		/á:n̥kʊ́mə/	/á:n̥kʊ́mən/	/á:n̥kʊ́mən̥'tɛ̀:re/		/á:n̥kʊ́mən̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣəkʊ́mə/		/á:nɣəkʊ́mən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aankómme

Albanees: arrij(sq:), vij(sq:) Fins: saapua(fi:) Frans: arriver(fr:) Grieks (nuuj): αφικνούμαι(el:) Ieslandjs: koma(is:) Ingels: arrive(en:) Koreaans: 들르다(ko:), 이르다(ko:) Litouws: ateiti(lt:)

Nederlandjs: aankomen(nl:), arriveren Noors (Nuujnoors): arrivera(nn:) Pruus: ankommen Sjinees: 來(zh:), 到(zh:) Spaans: llegar Viëtnamees: đến(vi:) Zweeds: ankomma, komma fram

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aankómme ó /á:n̥kʊ́mə/

1. (gerundium) gerundium II van aankómme
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aan-kóm-me

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aankómme	aankómmen	—
	IPA	/á:n̥kʊ́mə/	/á:n̥kʊ́mən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aankómme	aankómmen	—
	IPA	/á:n̥kʊ́mə/	/á:n̥kʊ́mən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aankómme /á:n̥kʊ́mə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aankómme (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aankómme (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-kóm-me

Variaasje

• (in houfzats) kómme aan