kónjunktief

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kónjunktief m /kʊ́njø̽ŋ̊ktif/ (ouch: /kʊ́njø̽ŋ̊k'tif/)

1. (spraoklieër) 'ne verveugingsvorm van e wirkwaord det veurkump in óngergesjikdje biezatse, winse, twiefel en meugelikheid oetdrök en 'n beteikenis ónger veurwaerd kan stèlle

Raod

De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bie de verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.

d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.

Aafbraeking

• kón-junk-tief

Verwantje wäörd

• biezats

Grammaer

De kónjunktief vindj m'n in 't Mofers allein nag mer inne vergangen tied van sterke wirkwäörd, mer 't óngersjied tösse de vörm is verwaterdj. Bie de meiste wirkwäörd wuuert de gewuuene vorm al gans vervange dore kónjunktiefvorm: doe halps mich > doe hólps mich, meh bie e deil wirkwäörd is bie ajer spraekers nag spraok van 'n óngersjied: Ich k(w)aam aan in Remunj. - Ich wós neet of ich ouch in Remunj aankoom. Bie jónger spraekers waeren ouch vörm wie k(w)aam vervange dore kónjunktiefvörm wie koom.

E wirkwaord det speciaal te verneumen is is höbbe. De kónjunktiefvörm hej(je), heds en hedj drökken ouch 'n modaliteit ('n meugelikheid of optatief) oet, mit anger wäörd: get det kós zeen, meh neet is gebeurd: Veer hejje kónne kómme. en Ich hej gekómme. Dees vörm kómplementere de vörm haw(we), hads en hadj: Veer hawwe gei leech oppe fietsj. Ouch dit óngersjied steit ónger drök bie jónger spraekers. Zoea wuuert de meugelikheid vanne kónjunktief oetgedrök mit zówwe of sónger waatfer versjil danouch, döks mit nujer vörm oet 't Remunjs en anger limbörgs regiolek, wie haj(je) en had(de).

Bie hoeag oetzunjering kómmen ouch (versteindje) kónjunktiefvörm veur innen hujigen tied, wie bie chodvergaefmich.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kónjunktief		kónjunktieve	kónjunktieven
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊ktif/	/kʊ́njø̽ŋ̊ktiv/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tive/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tiven/
dim.	sjrif	kónjunktiefke	kónjunktiefken	kónjunktiefkes
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifkʲe/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifkʲen/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifkʲes/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifkʲez/
dat.	sjrif	kónjunktief		kónjunktieve	kónjunktieven
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊ktif/	/kʊ́njø̽ŋ̊ktiv/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tive/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tiven/

In anger spraoke

• Frans: subjonctif^(fr:) m
• Ieslandjs: viðtengingarháttur^(is:) m
• Ingels: subjunctive
• Koreaans: 접속법^(ko:), 가정법^(ko:)
• Nederlandjs: conjunctief g, subjunctief g, aanvoegende wijs g
• Pruus: Konjunktiv m
• Spaans: subjuntivo m
• Zweeds: konjunktiv g of ó

Bieveugelik naamwaord

Lemma

kónjunktief /kʊ́njø̽ŋ̊k'tif/

1. mit betrèkking toette [↑]

Aafbraeking

• kón-junk-tief

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	kónjunktieve	kónjunktieven	kónjunktieve	kónjunktief		kónjunktieve	kónjunktief		kónjunktief
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìve/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìven/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìve/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tif/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tiv/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìve/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tif/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tiv/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tif/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tiv/
kómparatief	sjrif	kónjunktievere	kónjunktieveren	kónjunktiever	kónjunktiever		kónjunktiever	kónjunktiever		kónjunktievert
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvərə/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvərən/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər/		/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər/		/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər̥t/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvərd/
superlatief	sjrif	kónjunktiefste	kónjunktiefsten	kónjunktiefste	kónjunktiefste		kónjunktiefste	kónjunktiefste		kónjunktiefste
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifste/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifsten/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifste/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifste/		/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifste/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifste/		/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifste/
partitief	sjrif									kónjunktiefs
	IPA									/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifs/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) kónjunktiefs (toe)	(wie) kónjunktief (geer)
	IPA	/wì: kʊ́njø̽ŋ̊k'tifs tú:/	/wì: kʊ́njø̽ŋ̊k'tif ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) kónjunktievers (toe)	(wie) kónjunktievertj (geer)
	IPA	/wì: kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər̥s tú:/	/wì: kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord

Neet-lemma

kónjunktief /kʊ́njø̽ŋ̊k'tif/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• kón-junk-tief

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	kónjunktief
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tif/	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tiv/
kómparatief	sjrif	kónjunktiever
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tìvər/
superlatief	sjrif	kónjunktiefste
	IPA	/kʊ́njø̽ŋ̊k'tifste/