pech

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pech m /pæç/

1. d'n toestandj worin me zitj wen get taengezitj dae neet is gekómme door zien eige sjoud
2. (synoniem) anger waord veur taengeslaag

Aafbraeking

• pech

Verwantje wäörd

• óngelök
• paek

Aafleijinge

• pechvogel

Zagswies

• (väöl) pech höbbe: (väöl) taengeslaag höbbe

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pech		—
	IPA	/pæç/	/pæʝ/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	pech		—
	IPA	/pæç/	/pæʝ/	—

In anger spraoke

[1]

Frans: malchance v, infortune v Grieks (nuuj): ατυχία(el:) v Ingels: bad luck, misfortune(en:) Nederlandjs: pech g

Pruus: Pech ó Sjinees: 凶(zh:) Spaans: mala suerte v Zweeds: otur g

Wirkwaord

Neet-lemma

pech /pæç/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van pechte
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van pechte
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van pechte
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van pechte
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van pechte

Aafbraeking

• pech

Variaasje

• [5] pechtj