pui

e deil puie

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pui v /pø̀i̯/

1. (boewkónde) 't ungelste deil van 'ne veurgevel, veural dao wo 't aafwiek vanne res vanne gevel

   Huib haet zich 'n nuuj pui laote zitten ane kefee; ich haw mich dao drek 'n sjuufdeur in gezatj.

Aafbraeking

• pui

Aafleijinge

• sjuufpui, winkelpui

Verwantje wäörd

• plaaj, plaat, plank, plej
• gevel, ittelaasj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pui		puie	puien
	IPA	/pø̀i̯/		/pø̀je/	/pø̀jen/
dim.	sjrif	puike	puiken	puikes
	IPA	/pø̀i̯kʲe/	/pø̀i̯kʲen/	/pø̀i̯kʲes/	/pø̀i̯kʲez/

In anger spraoke

• Nederlandjs: pui g