revel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

revel m /ré:vel/

1. euverdreve wildj gedraag (wie van kinjer)

   Sjei oet mit dae revel; dalik brik geer mich 't glaaswerk.

Aafbraeking

• re-vel

Aafleijinge

• revele

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	revel		—
	IPA	/ré:vel/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	revel		—
	IPA	/ré:vel/		—

Wirkwaord

Neet-lemma

revele /ré:ve̽le/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van revele

Aafbraeking

• re-ve-le