rumpel

e vrouwmis mit rumpelen in 't gezich

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

rumpel m /rǿm̥pəl/

1. (liefdeil) 'n óndepe vaaj of golving, veural oppe hoed van luuj

Aafbraeking

• rum-pel

Verwantje wäörd

• ploeaj, vaaj, verfrunsjele

Zagswies

• ein en al rumpel zeen: hieël väöl rumpelen höbbe (veural in 't gezich)

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rumpel		rumpele	rumpelen
	IPA	/rǿm̥pəl/		/rǿm̥pə̽lə/	/rǿm̥pə̽lən/
dim.	sjrif	rumpelke	rumpelken	rumpelkes
	IPA	/rǿm̥pə̽l̥kə/	/rǿm̥pə̽l̥kən/	/rǿm̥pə̽l̥kəs/	/rǿm̥pə̽l̥kəz/
dat.	sjrif	rumpel		rumpele	rumpelen
	IPA	/rǿm̥pəl/		/rǿm̥pə̽lə/	/rǿm̥pə̽lən/

In anger spraoke

• Frans: ride v
• Ieslandjs: hrukka v
• Ingels: wrinkle
• Nederlandjs: rimpel g
• Pruus: Falte v, Runzel v
• Spaans: arruga v
• Zweeds: rynka g