Apostuj Capitel Cinch

Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada.

Apostuj

La Parola de'l nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess del test uriginal grech in del nost parlà Insübregh del didincö.

Capitel Cinch

¹E un quaj omm, de nomm Anania, cun sua miee Safira, l'ha vendüü una pruprietaa ²e l'ha metüü de part per sé medemm del prèzzi, intanta che anca 'l sò miee la l'ha savüü, e despö che l'ha purtaa quaj part, el l'ha post a i pee di apostuj. ³E Peder l'ha dii: «Anania, perchè l'ha impienii Satana el tò cör, per fàtt busardà al Spirit Sant e mètt de part per té medemm del prèzzi de la tèra? ⁴Quand la restava, la restava no tua e despö che l'è staa vendüü, l'era no in de la tua auturitaa? Perchè t'hee metüü chèsta roba in del tò cör? T'hee busardaa minga a i vèss üman ma a Diu!». ⁵E quand Anania l'ha sentii chèst paroll, despö d'avè burlaa giò l'ha fiadaa föra la vita, e una granda pagüra l'è vegnüda sü tücc che sentaven. ⁶E despö che i giüìtt s'eren alzaa sü l'hann nastraa e despö che l'aveven purtaa, l'hann suteraa.
⁷E la gh'era una trescia de circa trè úr e la sua miee l'è nada denter, savend no chèll che l'era sücess. ⁸E Peder l'ha respost a lee: «Dimm, se avii vendüü la tèra a tal prèzzi?» E lee l'ha dii: «Sì, a tal prezz». ⁹E Peder el gh'ha dii: «Perchè l'è naa d'acordi insèma cun tì el pruà 'l Spirit del Signúr? Varda, i pee di quij che hann suteraa 'l tò marì hinn a la porta, e te purtarànn föra! ¹⁰E sübit l'ha burlaa giò a i sò pee e l'ha spiraa föra la vita; e despö che i giüìtt aveven vegnüü denter, l'hann truada morta e despö che l'aveven purtaa föra, l'hann suteraa cunt el sò marì, ¹¹e l'è vegnüda una granda pagüra sura l'intréga gésa e sura tücc quij che hann sentii chèst. ¹²E per mèzz di man di apostuj hinn sücess sègn e tant meravèj intra la gént, e tücc hinn cunt una sula mént in del purtegh de Salumún, ¹³e nissün del rèst el vulzava ünìss a lur, ma la gént la i fava grand. ¹⁴E püssee personn eren giüntaa che credeven in del Signúr, mültitüdin di omen e donn, ¹⁵perchè purtaven föra anca in di piazz i dèbuj e i meteven sü i cagnazz e i lètt, perchè quand Peder el vegneva, almanch la sua umbria la quatass quajdün de lur. ¹⁶E anca la mültitüdin di quij che eren inturna la citaa de Gerüsalèmm l'è vegnüda insèma, purtand i dèbuj e i destürbaa de spirit impür, che tücc hinn staa guarii.
¹⁷E despö che 'l s'è alzaa sü el sacerdott scèff e tücc che eren cun lü, che l'era la sèta di sadücee, hinn staa impienii d'invidia, ¹⁸e hann bütaa i lur man sü i apostuj e i hann metüü in de la presún püblega.
¹⁹Ma un angiul del Signúr de nocc hann dervii i port de la presún e despö d'avè purtàj föra, l'ha dii: ²⁰«Andee, e despö che sii staa in pee, disii in del témpi a la gént tücc i paroll de chèsta vida». ²¹E despö che aveven sentii chèst, hinn vegnüü denter a l'alba in del témpi e insegnaven. E despö che l'è staa rivaa 'l sacerdott scèff e quij cun lur, hann ciamaa insèma 'l sinedri e tütt el cunsili di fiöö d'Israel e hann mandaa a la presún per purtàj. ²²Ma i servidúr che hinn staa rivaa i hann minga truaa in de la presún; e despö che hinn vegnüü indree, hann repurtaa, ²³disend: «Èmm truaa la presún sarada in de tüta seguréza e i vardi stand in pee a i port, ma despö che i èmm dervii, èmm truaa nissün de denter. ²⁴E cuma hann sentii chèst paroll, el capp del témpi e 'l sacerdott scèff, eren perpless sü chèstcoss, che cossa chèsta l'avarìa staa. ²⁵E quajdün, despö che l'è staa rivaa, el gh'ha repurtaa: «Varda, i omen che avii metüü in de la presún hinn staa in pee in del témpi e insegnen la gént».
²⁶Alura despö che l'è vegnüü föra el capp cunt i lur servidúr e i hann menaa, sénza viulénza, già che gh'aveven pagüra de la gént, che füssen lapidaa.
²⁷E despö che i hann purtaa, hinn staa in pee in del sinedri, e 'l sacerdott scèff l'i ha interugaa, ²⁸disend: «Cunt un cumand v'èmm cumandaa d'insegnà no in de chèst nomm, e varda, avii impienii Gerüsalèmm del voster insegnamént e desiderii purtà sü nümm el sangh de chèst omm». ²⁹E Peder e i apostuj hann respost e dii: «L'è necessari d'übedì a Diu pütost che a vèss üman. ³⁰El Diu di noster pader l'ha levaa sü Gesü che vialter avii mazaa, avèndul tacaa al lègn; ³¹chèst omm Diu l'ha esaltaa cuma prenzip e salvadúr a la sua driza per dà revedimént a l'Israel e perdon di pecaa. ³²E nümm sèmm testimon de chèst robb e 'l Spirit Sant che Diu l'ha daa a quij che l'übeden».
³³E quij che l'hann sentii eren aflitt e desideraven mazàj. ³⁴E despö che s'è staa alzaa sü, quajdün in del sinedri, de nomm Gamaliel, un insegnant de la lég unuraa de tüta la gént, l'i ha cumandaa de fà andà föra i apostuj, ³⁵e l'ha dii a lur: «Omen Israelìtt, dee atenziún a vé medemm, che cossa farii sü chèst omen. ³⁶Già che prima de chèst dì Theudas l'è cumparii disend che lü medemm l'era quajcossa, al qual un nümer d'omen, circa quatercènt, s'eren ünii; lü l'era mazaa, e tücc che eren persuas de lü hinn sperdüü e l'è vegnüü a nagott. ³⁷Despö de chèst l'è cumparii Giüda 'l Galilee in di dì del censimént e l'ha menaa via una gént dedree a sé; chèst l'è destrütt e tücc che eren persuas de lü hinn sperdüü. ³⁸E i robb adèss ve disi: restee via de chèst omen e mandeej via; perchè se chèst cunsili l'è di vèss üman o chèst laur, el sarà destrütt, ³⁹ma se l'è de Diu, pudaree minga destrüg lur, perchè sarìuv no truaa cumbatant cuntra Diu!». E l'i ha persuas, ⁴⁰e despö che aveven ciamaa a i apostuj e i aveven ciucaa, i hann cumandaa de parlà no in del nomm del Gesü, e i hann lassaa nà.
⁴¹Dunca, hinn naa cun letizia de denanz al sinedri, perchè hinn staa stimaa dègn de vèss desunuraa per el nomm, ⁴²e ogni dì in del témpi e de cà in cà cessaven no insegnand e predicand el Crist Gesü.

Navigaziun

• ← Indree a Capitel Quater
• Inanz a Capitel Ses →
• A l'indes