Метафора

Метафора — фигура на говор кој директно се однесува на едно нешто со споменување на друго заради реторички ефект. Може да обезбеди јасност или да ги идентификува скриените сличности помеѓу две идеи. Антитезата, хиперболата, метонимијата и слични се сите видови на метафори. Еден од најчесто цитираните примери на метафора во англиската книжевност е монологот. „Сè на светот е сцена“

Надгробен споменик на Еврејка на која се прикажани скршени свеќи, визуелна метафора за крајот на животот

„Целиот свет е сцена, и сите мажи и жени се само играчи; тие излегуваат и влегуваат.“ - Вилијам Шекспир

Овој цитат изразува метафора бидејќи светот не е буквална фаза. Со тврдењето дека светот е сцена, Шекспир користи поента на споредба меѓу светот и сцената за да пренесе разбирање за механиката на светот и однесувањето на луѓето во него.

Филозофијата на реториката 1937 од страна на реторичарот И.А. Ричардс ја опишува метафората како два дела: тенорот и возилото. Тенор е предмет на кој атрибутите се припишуваат. Возилото е предмет чии атрибути се позајмени. Во претходниот пример, „светот" се споредува со сцена, опишувајќи ја со атрибутите на „сцената"; „светот" е тенор, а „сцената" е возилото; „мажите и жените" се секундарниот тенор, а „играчите" се секундарно возило.

Други писатели ги користат општите термини и фигурата за означување на тенорот и возилото. Когнитивната лингвистика ги користи термините цели и извор, соодветно.

Споредба со други видови аналогија

Метафорите најчесто се споредуваат со споредби. Една споредба е специфичен тип на метафора која го користи зборот „како“ во споредувањето. Метафората тврди дека предметите во споредба се идентични на точката на споредба, додека сликата само ја потврдува сличноста. Поради оваа причина, метафората од заедничкиот тип генерално се смета за посилна од споредба.

Категоријата на метафори ги содржи овие специјализирани типови:

Алегорија: Проширена метафора каде приказна илустрира важен атрибут на субјектот.

Антитеза: Реторички контраст на идеи со помош на паралелни аранжмани на зборови, клаузули или реченици.

Хипербола: Прекумерно претерување за илустрирање на точка.

Метонимија: Фигура на говор со користење на името на едно нешто во однос на различна работа на која е поврзан првиот. Во фразата „земји што припаѓаат на круната", зборот „круна" е метонимија за владетел или монарх.

Парабола: Проширена метафора е прикажана како анегдота за да илустрира или поучува морална или духовна лекција, како на пример во бајките на Езоп или методот на Исусовата наредба како што е кажано во Библијата.

Метафората, како и другите видови на аналогија, може да се разликува од метонимијата како еден од двата основни мода на мисла. Метафората и аналогијата работат со спојување на концепти од различни концепциски домени, додека метонимијата користи еден елемент од даден домен за да се повика на друг тесно поврзан елемент. Метафората создава нови врски помеѓу поинаку различни концептуални домени, додека метонимијата се потпира на постоечките врски во нив.

Метафората како тема во уметноста

• „Критика на метафората“ - песна на српскиот поет Бранко Миљковиќ.