Тибериј
Тибериј (латински: Tiberius; целосно име: Тибериј (Јулиј) Цезар Август; вистинското име му е: Тибериј Клудиј Нерон) (роден на 16 ноември 42 г. п.н.е.; умрел на 16 март 37 н.е. во Капри, во близината на Неапол) - Вториот римски цар (14-37 г. н.е.). Бил одгледан од Август, кој се оженил за неговата мајка Ливија Друсила. За време на своето прво командување со војската на возраст од 22 години, Тибериј успеал да ги поврати римските легионарни стандарди, кои претходно биле загубени со децении во Партија, а му било возвратено со акламација здобивајќи голема популарност.[1]
Тибериј бил принуден да се откаже од својата сакана жена и да се ожени со Јулија, ќерката на август (12 г. п.н.е.). Иако станал трибун, заминал во самонаметнатиот егзил на Родос (6 г. п.н.е. станувајќи разгневен аскет. До 4 г. п.н.е., Јулија била протерана поради неверството со Август[1], кој повторно го повикал Тибериј именувајќи го за свој наследник.
Како цар, Тибериј почнал да ја води државата ефикасно, притоа воведувајќи некои реформи проследени само со повремена ригорозност, како што било протерувањето на римската еврејска популација само врз основа на изговор. Кога неговиот син Друс умрел на мистериозен начин, решил да му ја даде довербата на Сејан и бил убеден да се пресели во Капри (22 г.н.е.). Тибериј станал изразено насилен убивајќи и спроведувајќи тортура од каприц. Откако Сејан станал проконзул во 31 г.н.е., Тибериј станал сомничав во врска со неговите амбиции и наредил негово погубување, потоа именувајќи го Калигула за свој наследник. Во 37 г.н.е., Преторијанската гарда ја декларирала својата поддршка за Калигула, убивајќи го Тибериј додека лежел болен в постела.[1]
Наводи
уредиИзвори
уреди- Бунтевска Сузана, 2005: Енциклопедија Британика: С-Ф - Скопје:Топер. ISBN 9989-165-14-9
| „Тибериј“ на Ризницата ? |
Принципат 27 п.н.е. — 235:
Август • Тибериј • Калигула • Клавдиј -{I}- • Нерон • Галба • Отон • Вителиј • Веспазијан • Тит • Домицијан • Нерва • Трајан • Адријан • Антонин Пиј • Марко Аврелиј • Лукиј Вер • Комод • Пертинакс • Дидиј Јулијан • Септимиј Север • Каракала • Макрин • Елагабал • Александар Север
Криза од III век 235 - 284:
Максимин Трак • Гордијан I • Гордијан II • Пупијан • Балбин• Гордијан III • Филип Арапски • Дециј Трајан • Требонијан Гал cо Хостилијан и Волусијан• Емилијан • Валеријан • Галиен • Клавдиј II • Квинтил • Аврелијан • Такит • Флоријан • Проб • Кар • Нумеријан • Карин
Доминат 284 - 395:
Диоклецијан • Максимијан • Констанциј I Хлор • Галериј • Север II • Максенциј • Максимин II Даја • Лициниј • Константин I Велики • Константин II • Констанс I • Констанциј II • Јулијан Отпадник • Јовијан • Валентинијан I • Валенс • Грацијан • Валентинијан II • Теодосиј I
Западно царство (395 - 476):
Хонориј • Констанциј III • Јован • Валентинијан III • Петрониј Максим • Авит • Мајоријан • Либиј Север • Антемиј • Олибриј • Глицериј • Јулиј Непот • Ромул Августул
Источно (Византиско) царство (395 - 1453):
Аркадиј • Теодосиј II • Маркијан • Лав I • Лав II • Зенон • Василиск • Анастасиј I • Јустин I • Јустинијан I • Јустин II • Тибериј II • Маврикиј • Фока • Ираклиј I • Константин III • Ираклиј II • Констанс II • Константин IV • Јустинијан II • Леонтиј • Тибериј III • Филипик • Анастасиј II • Теодосиј III • Лав III • Константин V • Лав IV • Константин VI • Ирина • Никифор I • Ставрикиј • Михаил I • Лав V • Михаил II • Теофил • Михаил III • Василиј I • Лав VI • Константин VII • Роман I • Роман II • Никифор II • Јован I • Василиј II • Константин VIII • Роман III • Михаил IV • Михаил V • Константин IX • Зоја • Теодора • Михаил VI • Исак I • Константин X • Роман IV • Михаил VII • Никифор III • Алексиј I • Јован II • Мануил I • Алексиј II • Андроник I • Исак II • Алексиј III • Алексиј IV • Алексиј V • Константин XI • Теодор I • Јован III • Теодор II • Јован IV • Михаил VIII • Андроник II • Андроник III • Јован V • Јован VI • Андроник IV • Јован VII • Мануил II • Јован VIII • Константин XI