Лекит

Лекит (грчки: Λήκυθος) е облик на старогрчка керамика чинија, која припаѓа во групата на сликарски вази на помали димензии. Лекитите служеле за чување на течни мириса и други течности, кои имале секуларна намена. Слични на лекитите се и арибали.

Лекит, око 500. године п.н.е. (Археолошки музеј во Атина)

Лекитите со црните фигури во текот на 6. век п.н.е. немале фумерален карактр, туку служеле како посуда за чување на масла и мириси. На средината на 5. век се појавуваат бели лекити,, каде кои површината е бело обоена со украсени тенки црни или мокри линии.

Бели лекити

Наменети се на култот на покојникот и претставуваат атички обичаи. Ако се најдени во гробовите надвор од Атика, се укажуваат на колонисти или емигранти. Прелака кај овие садови е бела и го покрива стомакот на вазата. Вратот, дршката и стапката се превлечени со црти на фирнис. На најстарите садови орнаментот е скромен; најчесто е претставена една фигура во сцена на секојдневниот живот. Со времето се појавуваат сцени поврзани за покојникот. Се прикажува Хермес кој ги одведува душите, Харон чиј чамец ги превезува покојниците.

На лекитите од помладиот период фигурите имаат изразена емоции.

Се верува дека врвот во производството е постигнат во третата четвртина од 5 век. п. e. Најубавите примероците се поврзани со сликарот Ахил.

Литература

• Александрина Цермановиќ Кузмановиќ (1991), Грчки сликани врски, Научна книга, Белград
• Бранко Гавела (1991), Историја на уметноста на античка Грчка, Научна книга, Белград

Надворешни врски

• Лекит на Ризницата ^?
• Облици на грчка керамика Архивирано на 23 март 2005 г.