зэрлэг

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʣerleg]

Үндэсний бичиг

ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠯ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(жэрлиг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

тэм.

1. Хүн, амьтангүй хээр хөдөө газар
2. Хээрийн догшин амьтан
3. Хээр хөдөө ургадаг, таримал биш ургамал
4. Оногдсон эзэн, харьяалалгүй зүйл
5. Ёс журамгүй, танхай балмад байдал, үйл явдал

Нийлмэл үг

зэрлэг тайга - онгон дагшин тайга

зэрлэг хөвч - хүн нутагшиж суурьшаагүй буйд ой

зэрлэг араатан - уул, хээрийн догшин араатан амьтад

зэрлэг галуу - хээрийн бор галуу, хярууч галуу

зэрлэг гахай - уул хээрийн гахай

зэрлэг тахь - тэжээвэр биш тахь

зэрлэг шувуу - хээрийн, тэжээвэр биш шувуу

зэрлэг олс - хээр ургадаг, салаа навч олсны адил, дурсыг салгаж боловсруулан ашиглана

зэрлэг өвс - тариалангийн талбайд ургасан хээрийн өвс

зэрлэг үзэм - усан үзмийн зэрлэг нь

зэрлэг хушга - хүний оролцоогүй ургасан хушга

зэрлэг сарнай урга. - таримал бус хээрийн сарнай

зэрлэг сонгино - уулын сонгино; улаан сонгино

зэрлэг түүх - тариалангийн газар ургасан зэрлэг өвсийг түүх

зэрлэг сум - тэнэсэн сум

зэрлэг авир - балмад авир

зэрлэг гоё - үнэхээр гоё

зэрлэг том - маш том

зэрлэг олон - тун олон

зэрлэг амттай - нэн амттай

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

зэр|лэг тэм..

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠯ᠊ᠢ᠊ᢉᠳ᠋‍ᠠ‍ᠬᠥᠣ
ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠯ᠊ᠢ᠊ᢉᠳ᠋‍ᠠ‍ᠬᠥᠭᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠯ᠊ᠢ᠊ᢉᠭᠡ᠊ᠨ

/~дүү /~дүүхэн /~хэн

Хоршоо үг

• зэлүүд зэрлэг - а.буйд онгон дагшин; б.бөглүү газрын хууль ёсгүй байдал
• зэрлэг догшин - атар онгон, эмнэг хангал
• зэрлэг балмад - ёс зүйгээс гажууд аашилдаг, хэрцгий балмад
• зэрлэг бүдүүлэг - харанхуй бүдүүлэг
• зэрлэг танхай - ёс зүйгээс гажууд аашилдаг, хэрцгий зан авиртай
• зэрлэг тэрс - малын эдлэгдээгүй, атар онгон нь

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Зэрлэг гөрөөсний эвэр нь шар

Зусар хүний зүрх нь хар

Зэрлэг санаанд буян харш

Заль мэхэнд үнэн харш

Зэрлэг чоныг аргацаахад хялбар

Хулгай зусрыг сэргийлэхэд бэрх