танхай

Монголоор

Үгийн дуудлага

[taŋxai]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠭᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ

(тангхаи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

тэм.

1. Зан үйл, ёс зүйгээс гажуу, хүмүүжилгүй, даруулгагүй, хэрцгий
2. Ажил сургуульгүй, сэлгүүцэн тэнэдэг
3. шилж. Сод гарамгай, авьяаслаг

Нийлмэл үг

танхай залуу - хүмүүжилгүй, даруулгагүй залуу

танхай хүн - балмад, дээрэнгүй хүн

танхайн хэрэг - олон нийтийн газар юмуу хүний хувийн эзэмшилд ёс бус аашлан балмад зан гаргасан хэрэг

танхай явах - ажил хөдөлмөр хийхгүй залхууран дэмий явах

билэг танхай - гаргууд авъяастай, сод авъяастай

билэг танхай найрагч - сод авъяаслаг найрагч

билэг танхай эрдэмтэн - сод гарамгай эрдэмтэн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

тан|хай тэм.. ~ хүн

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠭᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠭᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

/~дуу /~дуухан

Хоршоо үг

• танхай балмад - ёс зүйгүй, дээрэнгүй
• зэрлэг танхай - ёс зүйгээс гажууд аашилдаг, хэрцгий зан авиртай

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Таамаг сэжиг ихэдвэл танил нөхрөөс хагацаана

Танхай явдал ихэдвэл талд хоцорч өнчирнө

Аман зохиолд орсон нь

Цэцэн үг

Танхай явдал ихэдвэл таагүй явдал учрах

Тайлбар: танхай балмад явдал зөвхөн таагүй зүйл дагуулдаг

Танхай тэнэг хоёр тамтаг болдог

Тайлбар: танхай дээрээ тэнэг бол хүний оронцог болно