тунгалаг

Монголоор

Үгийн дуудлага

[tuŋǧalag]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋ᠣ᠊‍ᠠ‍ᢉᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ‍ᠠ‍᠊ᠬ

(тунггалаг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

тэм.

1. Хиргүй, булингаргүй, цэвэр, аливаа юм гэрэл гэгээ нэвт харагдах чанар
2. Цэлмэг
3. шилж. Сэргэлэн цовоо
4. шилж. Эрүүл энх, амгалан

Нийлмэл үг

тунгалаг биет - ус, болор, шил зэрэг юм нэвт харагддаг биет

тунгалаг жан - шингэн жан

тунгалаг ус - цэвэр, булингаргүй ус

тунгалаг хоолой - нарийн цээл хоолой

тунгалаг шил - гэрэл гэгээ нэвт үзэгдэх цэвэр шил

тунгалаг өглөө - тэнгэр цэлмэг, салхи тогтуун өглөө

тунгалаг огторгуй - цэлмэг тэнгэр

тунгалаг ухаан - сэргэлэн, цэцэн цэлмэг ухаан

тунгалаг царай - саруул царай, эрүүл царай

лагшин тунгалаг байх - бие эрүүл саруул байх

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

тун|га|лаг тэм.. цэвэр ~ хорш., тунгалагдуу, тунгалагхан

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠲ᠋ᠣ᠊‍ᠠ‍ᢉᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊‍ᠠ‍ᢉᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊‍ᠠ‍ᢉᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

/~дуу /~дуухан /~хан

Хоршоо үг

• ариун тунгалаг - а.хиргүй, цэвэр; б.гэгээлэг
• цэвэр тунгалаг - хир булингаргүй, ариун
• саруул тунгалаг - а.гэрэл гэгээтэй; б.шилж. эрүүл энх, сэргэлэн цовоо; в.шилж. амьд сэрүүн, энх тунх
• гэгээн тунгалаг - а.гэрэл гэгээтэй; б.шилж. үүлгүй, цэлмэг; в.шилж. цэвэр ариун, гэнэн томоогүй
• сэргэлэн тунгалаг - сэргэлэн цовоо, жавхаатай
• сэрүүн тунгалаг - а.энх тунх, эрүүл саруул; б.шилж. амьд сэрүүн

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Бузар газарт бодис ургах нь чухаг

Тунгалаг усанд загас сэлэх нь чухаг

Гэр нэвт гэгээтэй

Гишүүний улаан хацартай

Туурга мэт туяатай

Тунгалаг улаан хацартай гэх шиг

Толь шиг царайнаас

Тунгалаг сэтгэл дээр

Тунгалаг гэгч

Түшмэд ноёдын уг үндэс

Хичээл гэгч

Туулайн зоотой морийг олж унах бэрх

Тунгалаг санаатай хүнийг олж ханилах бэрх

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Тунгалаг гэгч ухааных

Туйлдана гэгч тэнэгийнх

Тайлбар: ухаантай, хатуужилтай бай