хүзүүвч

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xьʣь:fʧĭ]

Үндэсний бичиг

ᠬᠥ᠊᠊ᠵᠣ᠊ᠬᠥᠪᠴ᠊ᠢ

(хүжүгүбчи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Тэрэг чарга хөллөх морь малын хүзүүнд углаж, арал оосор торгох хэрэглэл
2. Чимэг, гоёл болгож хүний хүзүүндээ зүүдэг зүйл
3. Голдуу тугал, бяруу, нохой зэрэг амьтны хүзүүнд зүүдэг гогцоотой, олс дээс, сур зэргээр хийсэн оосор

II нэр.

1. Үргэлжилсэн уул нурууны дундах хотгор, нахис, бяцхан хөтөл онь
2. Гэр байшин хоёр буюу хоёр байшинг холбосон бяцхан пин мэт юм
3. Хоёр юмны хооронд холбосон нарийн зурвас хэсэг
4. Алт бусад хүнд жинтэй хүдрийг баяжуулахад хэрэглэдэг тэвш.

Нийлмэл үг

морины хүзүүвч - морины хүзүүнд углаж, оосор торгох тоног

шүрэн хүзүүвч - шүрээр хийсэн хүзүүний зүүлт чимэг

нохойн хүзүүвч - нохойн хүзүүнд зүүсэн гогцоотой оосор

тугалын хүзүүвч - тугалын хүзүүнд зүүсэн оосор

уулын хүзүүвч - хоёр уулын дундах хотгор, хөтөл онь

байшингийн хүзүүвч - хоёр байшинг холбосон жижигхэн пин

гэрийн хүзүүвч - хоёр гэрийг холбосон бяцхан пин мэт зүйл

нуурын хүзүүвч - нуураас урсаж гарсан унжуу хэсэг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хү|зүүвч нэр. хүзүүвчний, хүзүүв­чинд, хүзүүвчийг, хүзүүвчнээс, о.тоо хүзүүвчнүүд

Хоршоо үг

• хүзүүвч чимэг - хүзүүнд зүүх зүүлт