шаахай

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʃa:xai]

Үндэсний бичиг

ᠱ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ

(шахаи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Түрийгүй гутал

II нэр.хуучир.

1. Манжийн үеийн эрүү шүүлтийн нэг, хэрэг өдүүлсэн хүний хоёр шанааг тус бүр нэгээс дөчин удаа жанчих эрүүгийн хэрэгсэл

III амьт.

1. Гутлын ул мэт төрхтэй, нэг зүйл бичил биет амьтан. Халуун орны хүмүүст цусан суулга үүсгэх нь бий.

Нийлмэл үг

шаахай өмсөх - түрийгүй гутал өмсөх

гэрийн шаахай - гэрт өмсөх шаахай

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

шаа|хай нэр.

Хоршоо үг

• банз шаахай - Манжийн үед хэрэглэж байсан эрүү шүүлт, тулган жанчих хэрэгсэл

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Муу муудаа

Шаахай шавартаа зохих

Шаахай нь цооровч

Ул нь үлдэнэ