үсэг

Монголоор

Монгол

Үгийн дуудлага

[ьseg, ьsь̆g]

Үндэсний бичиг

ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(үсүг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.хэл шинж.

1. Аль нэгэн бичгийн үндсэн махбод болох цагаан толгойн тэмдгүүд
2. хуучир. Үзэг

Нийлмэл үг

үсэг өрөгч - хуучин хэвлэх ажиллагаанд байсан ном бичиг хэвлэхэд үсгийн хэвийг нийлүүлэн өрөх хүн

үсэг холбох - уншиж сурах

үсэг хянагч - хэвлэлийн газар хэвлэсэн бичиг номын алдаа мадгийг хянадаг хүн

үсгийн дүрэм - үсгийг зөв холбон бичих дүрэм, зөв бичих дүрэм

үсгийн хэв - а.үсгийн бар; б.үсгийн хэлбэр

үсгийн хэлбэр - үсгийг янз бүрээр бичих хэв, жишээ нь, дармал, бичмэл, хэвтээ, босоо гэх мэт

гарын үсэг - тухайн хүний үйлдсэнийг баталгаажуулах гараараа бичсэн өөрийн нэр

дүрс үсэг - дүрсээр тэмдэглэх үсэг

монгол үсэг - монголчуудын зохиож хэрэглэж уйгаржин монгол, дөрвөлжин, тод, соёмбо, вагиндра, крилл зэрэг бичиг

том үсэг - өгүүлбэр эхлэх зэрэгт хэрэглэх хэмжээгээр том үсэг

шинэ үсэг - Кириллийн үсгээс уламжлан авсан монгол үсэг

шинэ үсэгт тайлагдах - шинэ бичиг сурах

үсгийн найрлага - үзгийн найрлага

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ү|сэг нэр. үсгийн дүрэм, үсэгт, үсгээр, о.тоо үсгүүд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠤ‍᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠲ᠋ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠊ᠢ
ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ийн /~т /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~ рүү /~ээ /~үүд

Хоршоо үг

• бичиг/бичиг үсэг - үг хэлийг тэмдэглэж олон түмэнд болон хойч үедээ уламжлах харилцааны тэмдгийн систем
• үсэг ном - эрдэм мэдлэг

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Үсэг бичгээр гэгээрдэг

Сүсэг бишрэлээр мунхардаг

Үсэг муруй ч

Үг шулуун

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Үсэг бичгээр гэгээрдэг

Сүсэг бишрэлээр мунхардаг

Тайлбар: ном үзээгүй хүн мунхаг болдог