Dalam psikologi perkembangan dan falsafah moral, politikal dan bioetika, autonomi[nota 1] ialah kemampuan untuk membuat sebuah keputusan yang diketahui dan tidak dipaksa. Pertubuhan atau institusi yang mempunyai autonomi ialah bebas atau mandiri. Autonomi juga boleh dijelaskan daripada persepekif sumber manusia, di mana ia menandakan mencapai tahap boleh membuat keputusan bagi seseorang pekerja dalam kerjanya.[1] Dalam sesetengah kes, autonomi dikenali untuk meningkatkan keselesaan kerja. Individu sempurna kendiri berfikir untuk menggerakkan jangkaan luar secara autonomi.[2] Dalam konteks perubatan, menghormati autonomi peribadi pesakit dianggap sebagai sebuah daripada banyak prinsip asas etika dalam perubatan.


Rujukan

sunting
  1. ^ Dewey, C.R. Autonomy without a self.
  2. ^ Bordages, John Walter (1989-06-01). "Self-Actualization and Personal Autonomy". Psychological Reports (dalam bahasa Inggeris). 64 (3_suppl): 1263–1266. doi:10.2466/pr0.1989.64.3c.1263. ISSN 0033-2941. S2CID 146406002.


Ralat petik: Tag <ref> wujud untuk kumpulan bernama "nota", tetapi tiada tag <references group="nota"/> yang berpadanan disertakan

  NODES
os 1