pohon

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

pohon (ejaan Jawi ڤوهون)

1. Tumbuhan berkayu dan berbatang besar, pokok

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *puhun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *puqun, daripada bahasa Austronesia Purba *puqun.

Sebutan

• Kamus Dewan: po·hon
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /pohon/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /pohʊn/
• Rima: -ohon, -hon, -on

Rujukan

• "pohon" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "pohon" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.