Pierre de Coubertin
Charles Pierre de Frédy, Baron de Coubertin (imwieled bħala Pierre de Frédy; twieled fl-1 ta' Jannar 1863 – miet fit-2 ta' Settembru 1937) kien edukatur u storiku Franċiż, li waqqaf il-Kumitat Olimpiku Internazzjonali li tiegħu kien it-tieni president. Hu hu magħruf bħala missier il-Logħob Olimpiku modern u kien promotur tal-introduzzjoni tal-isport fl-iskejjel Franċiżi.
Imwieled f'familja aristokratika, hu sar akkademiku u studja numru ta' ħwejjeġ differenti, fosthom l-edukazzjoni u l-istorja. Iggradwa bi grad fil-liġi u l-affarijiet pubbliċi mill-Istitut tal-Istudji Poliċi ta' Pariġi (Sciences Po).[1] Kien fis-Sciences Po li ġietlu l-idea li jerġa' jqajjem il-Logħob Olimpiku.[2]
Il-midalja Pierre de Coubertin hija unur li tingħata mill-Kumitat Olimpiku Internazzjonali għal min juri l-ispirtu sportiv waqt l-Olimpjadi.
It-tfulija u żgħożija
immodifika
Pierre de Frédy twieled f'Pariġi fl-1 ta' Jannar 1863 bħala r-raba' wild tal-Baruni Charles Louis de Frédy, Baron de Coubertin u Marie-Marcelle Gigault de Crisenoy. Missieru kien realista u pittur ta' fama li l-pitturi tiegħu kienu jidhru u jingħataw bħala premjijiet fis-salon Pariġin. Il-pitturi tiegħu kienu fuq temi ekkleżjastiċi, speċifikament il-Knisja Kattolika, klassiċiżmu u n-nobbiltà, li għalih kienu fost l-aktar affarijiet importanti f'ħajtu.[3] F'awtobijografija nofsha fittizja ta' Coubertin stess bl-isem ta' Le Roman d'un rallié, hu jiddeskrivi kif ir-relazzjoni ma' ommu u missieru bdiet tmur lura fit-tfulija u l-adoloxxenza tiegħu.[4]
Coubertin trabba fi żmien ta' bidla għal Franza: telfa fil-Gwerra Frank-Prussjana, il-Komun ta' Pariġi u t-twaqqif tal-Tielet Repubblika Franċiża.[5] Minkejja dawn l-avvenimenti li kienu l-isfond tat-tfulija tiegħu, l-esperjenzi fl-iskola kienu formattivi wkoll. F'Ottubru tal-1874, il-ġenituri tiegħu kitbuh għal skolja tal-Ġiżwiti ġdida msemmija Externat de la rue de Vienne, li kienet għadha qed tinbena fl-ewwel ħames snin tiegħu hemmhekk. Fl-iskola kien fost l-aqwa tliet studenti tal-klassi, li jissuġġerixxi li minkejja r-ribelljoni li kien juri d-dar, Coubertin adotta sewwa r-regoli stretti tal-edukazzjoni Ġiżwita.[6] Bħala persuna aristokratika, Coubertin kellu numru ta' toroq fejn seta' jimraħ u hu għażel li jsegwi karriera ta' intellettwali, bl-iskop li jistudja u jikteb fuq numru vast ta' suġġetti fosthom l-edukazzjoni, l-istorja, il-letteratura u s-soċjoloġija.[7]
Biblijografija
immodifika- Hill, Christopher R. (1996). Olympic Politics (bl-Ingliż). Manchester University Press ND. ISBN 978-0-7190-4451-9.
- MacAloon, John J. (1981). This Great Symbol: Pierre de Coubertin and the Origins of the Modern Olympic Games (bl-Ingliż). Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-50000-3.
- Young, David C. (1996). The Modern Olympics, A Struggle for Revival (bl-Ingliż). Baltimore u Londra: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5374-6.
Referenzi
immodifika- ^ "128 ans plus tard... Pierre de Coubertin de retour à Sciences Po". Sciences Po Executive Education (bil-Franċiż). Miġbur 2022-08-27.
- ^ "Les archives Pierre de Coubertin rejoignent Sciences Po". Archimag (bil-Franċiż). 2014-06-26. Miġbur 2022-08-27.
- ^ MacAloon 1981, pp. 8–10.
- ^ MacAloon 1981, pp. 24–28.
- ^ MacAloon 1981, p. 21.
- ^ MacAloon 1981, p. 37.
- ^ Hill 1996, p. 5.
Ħoloq esterni
immodifika| Wikimedia Commons għandha fajls multimedjali li għandhom x'jaqsmu ma': Pierre de Coubertin |
| Fil-Wikikwota hemm kollezzjoni ta' kwotazzjonijiet li għandhom x'jaqsmu ma': Pierre de Coubertin |