Rádio (quemunicaçon)

La radioquemunicaçon ye un meio de quemunicaçon por trascepçon de anformaçon, podendo ser rializada por Radiaçon eiletromagnética que se porpaga atrabeç de l spácio.

Ua staçon de radioquemunicaçon ye l sistema outelizado para eisecutar cuntatos a la çtáncia antre dues staçones, eilha ye cumpuosta basicamente dun trascetor (trasmissor-recetor) de radioquemunicaçon, dua lhinha de trasmisson i de la antena propiamente dita. A este sistema se dá l nome de sistema eirradiante.

La radiodifuson ye ua eimisson comercial, que acuntece solo por trasmisson de senhales, sin trascepçon de l mesmos.

Strutura

L rádio ye un sistema de quemunicaçon atrabeç de óndias eiletromagnéticas propagadas ne l spácio, que por séren de cumprimiento defrente son classeficadas an óndias cúrtias de alta frequéncia i óndias lhongas de baixa frequéncia, assi, outelizadas para bários fins.

Ls sistemas de radiocomunicaçon normales son formados por dous cumponentes básicos:

• Trasmissor – cumpuosto por un gerador de uoscilaçones, que cumberte la corriente eilétrica an oscilaçones dua detreminada frequéncia de rádio; un trasdutor que cumberte la anformaçon a ser trasmetida an ampulsos eilétricos eiquibalentes la cada balor i un modulador, que cuntrola las bariaçones na antensidade de uoscilaçon ó na frequéncia de la óndia portadora, sendo efetuada an nibles baixo ó alto.Quando la amplitude de la óndia portadora barie segundo las bariaçones de la frequéncia i de la antensidade dun senhal sonoro, chama-se modulaçon AM. Yá quando la frequéncia de la óndia portadora barie drento dun nible stablecido a un ritmo eigual a la frequéncia dun senhal sonoro, chama-se modulaçon FM;
• Recetor – Ten cumo cumponentes percipales: la antena para catar las óndias eiletromagnéticas i cumberti-las an ouscilaçones eilétricas; ampleficadores que oumentan la antensidade dessas uoscilaçones; eiquipamientos para çmodulaçon; un outro falante para cumbertir ls ampulsos an óndias sonoras i na maior parte de ls recetores uosciladores para gerar óndias de radiofrequéncia que puodan se misturar cun las óndias recebidas.

Stória

Segundo alguns outores, la tecnologie de trasmisson de sonido por óndias de rádio fui zambolbida pul eitaliano Guglielmo Marconi, ne l fin de l seclo XIX, mas la Suprema Corte Amaricana cuncediu la Nikola Tesla l mérito de la criaçon de l rádio, tenendo an bista que Marconi usara 19 patentes de Tesla an sou porjeto.

Na mesma época an 1893, ne l Brasil, l padre Roberto Landell de Moura tamien buscaba resultados semelhantes, an spriéncias feitas an Porto Alegre, ne l bairro Medianeira, adonde quedaba sue paróquia. El fizo las purmeiras trasmissones, ne l mundo, antre la Medianeira i l morro Santa Teresa.

Las purmeiras radioeimissones

L ampeço de la stória de l rádio fui marcado pulas trasmissones radiofónicas , sendo la trascepçon outelizada quaije na mesma época. Cunsídran alguns que la purmeira trasmisson radiofónica de l mundo fui rializada an 1906, ne ls EUA por Le de Forest spurmentalmente para testar la bálbula tríodo.

Ne l Brasil la purmeira trasmisson fui rializada ne l centenário de la Andependéncia de l Brasil, an 7 de setembre de 1922, an que l persidente Eipitácio Pessona, acumpanhado puls reis de la Bélgica, Alberto I i Isabel, abriu la Sposiçon de l Centenário ne l Riu de Janeiro. L çcurso de abertura de Eipitácio Pessona fui trasmetido para recetors anstalados an Niterói, Petrópolis i San Paulo, atrabeç dua antena anstalada ne l Corcobado. Ne l mesmo die, a la nuite, la ópera L Guarani de Carlos Gomes fui trasmetida de l Triato Munecipal para alto-falantes anstalados na sposiçon, assombrando la populaçon eilhi persente. Era l ampeço de la purmeira staçon de rádio de l Brasil: la Rádio Sociadade de l Riu de Janeiro. Fundada por Roquette-Pinto la eimissora fui dobada al gobierno an 1936 i eisiste até hoije, mas cul nome de Rádio MECRadio Santa Rosa.

Tecnologie

Rádio cun cassete. Anhos 80.

Recetor

La funçon de l recetor de rádio ye la descodeficaçon de ls senhales eiletromagnéticos recebidos de l spácio, catados pula antena, trasformando-los an óndias sonoras, senhales degitales i/ó analógicos. La telbison i l rádio outomotibo, por eisemplo, son recetores.

L eiquipamiento ye lhigado a ua antena recetora, un sistema de sintonia i ampleficadors de áudio, bídeo i/ó senhales degitales.

Rádio de 1936, an madeira, AM i Óndias Cúrtias.

Trasmissor

L radiotrasmissor cumberte senhales sonoros., analógicos ó degitales an óndias eiletromagnéticas, ambiando-los pa l spácio atrabeç dua antena trasmissora, para séren recebidos por un radiorecetor, por eisemplo, eimissoras de AM, FM ó de TB Alen de l LW.

Trascetor

L radio-trascetor, funciona de las dues formas, cumo trasmissor i recetor, alguns eisemplos de trascetor son, l telmoble, ls radars ne ls aeroportos, ls eiquipamientos de quemunicaçones an beiclos oufeciales, i de ampresas particulares.

Para alhá de la radiodifuson, eisísten outras modalidades na outelizaçon de eiquipamientos eimissores de radiofrequéncia que anfluencian nas radioquemunicaçones.

• Radiotelegrafie, bastante outelizada até meados de la década de 1970. Apuis de l adbento de la degitalizaçon, la trascepçon bie código morse caiu an zuso comercialmente i melitarmente, ambora inda eisistan outelizadores de la radiotelegrafie.
• Radiotelefonie inda outelizada, mas an outros modos, por eisemplo, ls telifones telemobles son modos de radilotelefonia.
• Radioeimissorla nun ye necessariamente radiodifuson, ó radioquemunicaçon. Ua radioeimissora puode eimitir senhales de rádio pa ls más dibersos fines, zde melitares até andustriales.
• Radioquemunicaçones ye la modalidade más outelizada.
• Radiogoniometrie ye ua modalidade de radiolhocalizaçon. Un radiogoniómetro lhocaliza ua eimisson de radiofrequéncia de qualquier modalidade.
• Radiolocalizaçon ye ua forma de radiogoniometrie. Un radiofarol, por eisemplo, sendo un radioeimissor, eimite senhales que son recebidos por un radiogoniómetro, que tenendo un sistema monodirecional de recepçon, faç la triangulaçon de la eimissora, lhocalizando-la cun percison.
• Radioterapie por Diatermie, chamado por alguns de l meio médico de Óndias Cúrtias. Este sistema, ambora nun pertença al assunto radioquemunicaçon, ten sue relebáncia, pus, ye un de ls maiores anterfrentes (Poluidor) nas radiocomunicaçones. Trata-se dun eiquipamiento trasmissor de radiofrequéncia de alta poténcia outelizado an medecina i nun an quemunicaçon. Tamien nun se debe cunfundir cun Radioterapie por Radiaçon Ionizante), esta ye rializada ne l cumprimiento de óndia de l raio-x.
• Sue relebáncia a la radioquemunicaçon se dá pul fato de séren (juntamente als eiquipamientos de diatermie) grandes poluidores de l spetro eiletromagnético.

Ye un meio de quemunicaçon que acupa lhugar de çtaque. Anque ser un hobby, este ten bital amportança para las pesquisas i zambolbimiento an bárias modalidades desta ciéncia.

Las staçones de radioquemunicaçon mantidas por radioamadors, se prestan para quemunicados i cumbersas anformales para alhá de ls cuncursos i cumpetiçones nacionales i anternacionales ls chamados cuntestes. Para alhá de l passatiempo, ls radioamadors prestan serbícios para testes de cundiçones de porpagaçon eionosférica, direta, i por reflexon, (anclusibe lhunar) nas más bariadas frequéncias de l spetro.

An causos stremos, las staçones de radioquemunicaçones de radioamadores, an funçon de sue portablidade, agelidade, gama de outelizaçon, poténcia, i sistemas de antenas de fácele muntaige i alcance, ajúdan a las outoridades de Defesa Cebil de l mundo anteiro nas situaçones de risco i calamidades públicas.