شمالی آتلانتیک ِپیمون ِسازمان یا ناتو (انگلیسی جه: North Atlantic Treaty Organization مخففاً NATO) روز ۴ آوریل ۱۹۴۹ میلادی جمعی دفاع هاکِردِن وسّه واشنگتن دله بساته بیّه و اسا ۳۱ تا عضو دانّه.[۳] ناتوی ِپیمون ِمهمترین قانون ونه پنجمین ماده هسته که ونه دله گانه امضاکَر ِکشورون توافق هاکاردنه اگه نظامی حمله علیه اتا یا چنتا کشور که اروپا یا شمالی آمریکا دله درنه صورت بییته وه ره به عنوان حمله به تمومی کشورون عضو تلقی هاکنن و ونه دفع وسّه کومِک هاکِنِن.[۴] ماده ۱۴ و پایانی این پیمون دله گانه، انگلیسی و فرانسوی متون وه هر دِتا معتبر هستنه، پیمون متحده ایالات ِدولت پَلی بَموندسته.[۵]

شمالی آتلانتیک ِپیمون ِسازمان

North Atlantic Treaty Organization
Organization du traité de l'Atlantique nord

مرکزی دفتر بروکسل، بلژیک
رسمی زوون انگلیسی و فرانسوی
اعضا ۳۱ کشور عضو و ۱۴ متحد
دبیرکل آندرس فوگ راسموسن[۱]
تأسیس ۴ آوریل ۱۹۴۹

[۲]

سایت nato.int


پانویس

دچی‌ین
  1. دبیرکل تازه ناتو: نخست وزیر دانمارک - Deutsche Welle | 04.04.2009
  2. ویکی‌پدیای کارزنون، «NATO»، انگلیسی ویکی‌پدیا، آزاد دانشنومه، دله. (هارشی‌یه بَیی ۸ مه ۲۰۰۸).
  3. «متن کامل پیمان آتلانتیک شمالی». سایت دیپلماسی ایرانی. هارشی‌یه بیی ۸ مه ۲۰۰۸ گادِر. 
  4. «آشنایی با ناتو». سایت همشهری آن لاین. هارشی‌یه بیی ۸ مه ۲۰۰۸ گادِر. 
  5. «متن کامل پیمان آتلانتیک شمالی». سایت دیپلماسی ایرانی. هارشی‌یه بیی ۸ مه ۲۰۰۸ گادِر. 

وابسته جستارون

دچی‌ین

منابع

دچی‌ین
  NODES