Bartholinsche Drüüs
De Bartholinsche Drüüs (in de Fackspraak Glandula vestibularis major „grote Schedenvörhoffdrüüs“) is en poorige akzessoorsche Geslechtsdrüüs vun de Fro. Se münnt twüschen de lütten Schaamlippen in den Schedenvörhoff. De Neem geiht torüch op den däänschen Anatom Caspar Bartholin (1655-1738).
De Drüüs gifft dat nich blots bi de Fro, man se is ok bi de Seken vun de Wedderkauers un de Katten utbillt. Bi de annern Söögdeerten kummt se nich vör. Dor sünd denn blots de lütten Vörhoffdrüsen utbillt. Lütte Vörhoffdrüsen kamt bi de Fro un bi Wedderkauers tosätzlich to de groten vör, wiel Katten blots de groten opwiest. Dorbi hannelt sik dat üm instreihte Ansammlen vun Drüsen in de Wand vun’n Schedenvörhoff, de makroskopsch nich to sehn sünd.
De Bartholinschen Drüsen geevt en Sekret af, wenn de Fro sexuell erregt warrt.
Sehren vun de Drüüs dör Bakterien föhrt to en Bartholinitis, to en Bartholin-Empyem oder to en Bartholin-Zyste, de dör Antibiotika oder in’n Fall vun de Zyste ok dör en chirurgsch Ingriepen (de so nöömte Marsupialisatschoon) behannelt warrn künnt. Vun wegen dat se in en Rebeet leegt, wo een op sitten deit, doot se teemlich weh. Je na Grött könnt se ok in’t Liggen oder in’t Stahn wehdoon.
Gegenstück bi de Mannslüüd
ännernDat Gegenstück to de Bartholinschen Drüüs bi de Mannslüüd oder bi de Heken vun de Söögdeerten warrt as Bulbourethraldrüüs (Glandula bulbourethralis oder Cowper-Drüüs) betekent. Se liggt blangen de Peniswörtel un gifft ehr Sekret direkt in de Harnröhr af.
Kiek ok
ännernLiteratur
ännern- Uwe Gille: Weibliche Geschlechtsorgane. In: F.-V. Salomon u. a. (Rgv.): Anatomie für die Tiermedizin. Enke, Stuttgart 2004, S. 379–389. ISBN 3-8304-1007-7