Gist
Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Gist (Mehrdüdig Begreep).
Gist (f., pl. Gissen, latiensch: Saccharomyces cerevisiae) oder ok Barm höört to de eenzellig Poggenstöhl un ward in Kööken un Backstuven as Drievmittel bi’n Broot backen bruukt. Annere Gistoorten find’n bi’n Geren vun Beer, Wien un Etig.
De römisch Gelehrt Plinius de Öllere hett al vör üm un bi 2000 Johr schreven, wie to de Tied Gist bruukt un tücht worrn is. In’n Middelöller geef dat ’n eegen Beroop, de blots mit’n Tüchten un Plegen vun Gist för de Beerbroers to doon harr. Vun de Beerbroers hefft denn de Bäckerslüüd eeren Gist to’n Broot backen kregen. Siet üm un bi 1850 ward de eegen Gist för de Bäckers in Fobriken maakt.
