Hand
Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Hand (Mehrdüdig Begreep).
De Hand (pl. Hann / Hannen) sitt bi den Minschen an Enn vun den Arm. An een Hand hett de Minsch fief Finger un dormit is se dat vörneemste „Grieptüüch“. Wiel de Hand mit eer 27 Knoken bannig gelenkig is, un de Dumen gegenöver de annern Finger dweersteiht, kann’n mit de ganze Hand eegentlik allens fastholen. Man bruukt de Hand/Hannen to vele Soken: To’n Fastholen - sik selber oder to’n Bispeel Warktüüch, mit een Hand oder in Tosomenspeel mit beide Hannen; to’n Arbeeten in jedeen Form; to’n Schrieben, Molen un sünstige fiene Soken moken; to’n Wiesen - mihrsten mit enkelte Finger; to’n Kämpfen mit Hand oder Fuust.
