Dulzian
Dulzian, ok Dulcian oder Dolcian (van latiensch dulcis „sööt“), is en Holtblasinstrument mit direkt anblasen Düppelröhrblatt un konisch Bohrung.
De Dulzian wurr in de eerst Hälft van dat 16. Johrhunnert entwickelt. He hett mit de Schalmei de konische Bohrung un mit Sordunen un Kortholten de knickte, parallele Bohrung gemeensam. As völ anner Instrumente van de Renaissance wurr de Dulzian in Familien van’n Sopran bit to’n Kontrabass baut. De lüttgeren Instrumente van de Familie bit to’n Bass wurrn dorbi meestens ut een Stück Holt fertigt, gröttere denn ut twee oder dree Deelen. Bi all Dulzianen steckt dat Röhrblatt up en S-Bagen ut Missing.
In dat 17. Johrhunnert verloren de lütt Dulzianformen an Bedüüden. Wiels dat Barockfagott ut den Dulzian entwickelt wurr, bleev en Tiet lang ok de Bassdulzian in Gebruuk. As Sonnerfall weern in Spanien bit in dat 19. Johrhunnert verscheeden Grötten van den Dulzian in Gebruuk.
Komponisten van fröh Sololiteratur sünd ünner annern Bartolomeo de Selma y Salaverde, Philipp Friedrich Böddecker un Giulio Mussi.
Literatur
ännern- László Újházy: Akustische Fragen in der Beziehung von Pommer und Dulzian. In: Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae, T. 31, Fasc. 1/4. 1989, S. 421–431
Weblinks
ännern- The Dulcian. dulcians.org
- Instrumente der Renaissance: Dulzian Capella de la Torre, Video (0:57 Min.)