Oleg Grigorjewitsch Makarow

Oleg Grigorjewitsch Makarow (russisch: Олег Григорьевич Макаров, wetenschaplich Transliteratschoon Oleg Grigor'evič Makarov; * 6. Januar 1933 in Udomlja, Sowjetunion; † 28. Mai 2003 in Moskau, Russische Föderatischoon) weer en sowjeetsch Ingenieur un Kosmonaut. He hett den eersten Afbröök vun en bemannten Raketenstart överleevt.

Ruumfohrertätigkeit

OKB-1

Nahdem Oleg Makarow sien Ingenieurstudium an de „Moskauer Staatlichen Technischen N.E. Bauman-Universität“ 1957 afslooten harr, gung he as Konstrukteur an dat Experimental-Konstrukschionsbüro OKB-1, in dat ünner de Leiden vun Sergei Koroljow Satelliten un Ruumscheep entworfen un baut wurrn. Makarow weer dobi an de Entwicklung vun dat Wostok-Ruumschipp bedeeligt.

Woschod

För den Flog vun Woschod 1 sullen eerstmals nich blots Piloten as Kosmonauten to’n Insatz kommen, sonnern ok Wetenschapler un Ingenieure. Makarow hörr to de söss Ingenieure vun dat OKB-1, de in de engere Wahl keemen, aber sluutend keem Konstantin Feoktistow to’n Insatz.

Fröhe Sojus-Flüüg

De Nahfolger vun Koroljow, Wassili Mischin, hett dörsett, dat sien Ingenieure to vullwertig Kosmonauten utbildt wurrn sullen. Makarow hörr dorbi to de eerste Utwahlgrupp vun dat Zentrale Konstruktschonsbüro för Experimentalen Maschinenbau, as dat OKB-1 nu heeten dee. De Utwahl weer an’n 23. Mai 1966, un all in’n Sömmer 1966 weer Makarow as Bordingenieur för en vun de eerst bemannt Flüüg vun dat nee Sojus-Ruumschipp in’n de Utwahl, buterdem wurr he af Dezember 1966 as Bordingenieur för en bemannt Maandumrunnen in’n Rahmen vun dat sowjeetsch Maandprogramm utbilld. Tietwies bill he en Mannschap tosommen mit Alexei Leonow, tietwies mit Pawel Popowitsch. Nah de amerikaansch Lannen up den Maand mit Apollo 11 wurr dat sowjeetsch Maandprogramm afseggt, man hett sück denn dornah up Ruumstatschonen in eerdnah Umloopbahn konzentreert.

Kuntakt

In‘n Juni 1971 wurrr Makarow tosommen mit Wassili Lasarew för en Sojusfloog nomineert, de in de eerdumloopbahn mit en anner Sojusruumschipp koppeln sull, um den Rendezvous- un Dockingsystem Kuntakt to testen. Plaant weer de Mission för Anfang 1972, wurr aber nah dat Unglück vun Sojus 11 afsett.

Saljut 2

Makarow wurr dornah för en Langtietmission an Bord vun en Ruumstatschoon utbildt. He weer as Liddmaat vun de Ersatzmannschap för Sojus 12 un vun de Mannschap för Sojus 13 vörsehn, de beid an Bord vun de Ruumstatschoom Saljut 2 arbeiten sullen, de aber bi den Start an’n 29. Juli 1972 explodeert is.

Ok för de nächste Ruumstatschoon weer Makarow vörsehn, aber ok disse Start an’n 11. Mai 1973 gung scheef, un de Ruumstatschoon ist nah wenig Daag afstört. Se kreeg de Beteeken Kosmos 557.

Sojus 12

Sluutend wurrn Makarow un sien Kommandant Lasarew en Sojus-Solofloog todeelt, bi den kien Ruumstatschoon anflaagen wurrn sull. Makarow un Lasarew sümd mit Sojus 12 an‘n 27. September 1973 losflagen un twee Daag later all weer lanndd. Dorbi hemm se dat Ruumschipp utprobeert un spektroskopische Ünnersöken vun de Eer dörföhrt.

Saljut 4/Sojus 18-1

Ansluutend hemm Makarow un Lasarew för en Upenholt an Boord vun de Ruumstatschoon Saljut 4 traineert, de an’n 26. Dezember 1974 start wurrn weer. De beid hemm de Reservemannschap för den eersten Upenholt mit Sojus 17 billd un wurrn dornah as Hööftmannschap för den tweeten Upenholt an Bord vun Saljut 4 mit dat Ruumschipp Sojus 18 (Sojus 18-1) beropen.

De Start vun Makarow un Lasarew weer an’n 5. April 1975. Bi dat Zünden vun de dart Stuuf vun de Sojus-Drägerrakeet in etwa 192 km Hööcht harr sück aber de tweet Stuuf noch nich löst, so dat de Rakeet vun Kurs afkeem. De Start wurr afbraaken un de Rückkehrkapsel is in’n Altai rünnergahn, wobi Makarow un Lasarew Belastungen vun över 20 g utsett weern. Wiel de Floog afbraaken wurr, kreeg he kien offizielle Nummer (Sojus 18), sonner wurrd meestens mit Sojus 18-1 oder Sojus 18-A betekent. Dat Ruumschipp keem woll nich in de Eerdumloopbahn, hett aber unplaant den bither wietestens bemannten suborbitalen Floog över en Entfernung vun 1.574 km mit en Düer vun 21 min schafft.

Saljut 6

De nächste Mögelkeit för en Ruumfloog ergeev sück för Makarow bi de Statschoon Saljut 6, de an‘n 29. September 1977 start wurr. He weer för de Reservemannschap vun Sojus 26 as Bordingenieur vörsehn, de eerste Besöökmannschap vun en Ruumstatschoon.

Plaant weer, de eerste Hööftmannschap mit en nee Ruumschipp to versörgen, un mit deren Startruumschipp to de Eer torüchtokehren, um so Upenhollen an Bord vun de Statschoon mögelk to maken, deren Düer de maximale Floogtauglichkeit vun de Ruumscheep överstiegen dee.

Dat Dockingmanöver vun de Mannschap vun Sojus 25, Wladimir Kowaljonok un Waleri Rjumin, mit Saljut 6 gelung aber nich. Dat Ruumschipp muss an’n 11. Oktober 1977 weer up de Eer torüchkehren, de plaant Uttuuschfloog wurr denn ok afseggt.

Doruphen is Sojus 26 mit Juri Romanenko un Georgi Michailowitsch Gretschko start, de nu de eerste Langtietbesatten vun Saljut 6 billen deen.

Makarow steeg bi den plaanten Uttuuschfloog vun de Ersatzmannschap to de Hööftmannschap up un is tosommen mit Wladimir Dschanibekow an‘n 10. Januar 1978 in Sojus 27 start. Tosommen mit Saljut 6 un Sojus 26 hemm se dat eerste Objekt billd, dat ut dree getrennt starten Ruumfloogkörpern bestunn. Makarow un Dschanibekow bleeven fiev Daag an Bord vun de Statschoon un sünd denn mit Sojus 26 torüchflagen. Dorbi wurr to’n eersten Mal en Ruumschiff in‘n All vun en Mannschap uttuuscht.

Sojus T

Ansluutend wurr Makarow as Bordingenieur vun dat nee Ruumschipp Sojus T utbilld. He hörr to de Ersatzmannschap vun Sojus T-2, den eersten bemannten Floog vun disse Serie, de in‘n Juni 1980 stattfunn.

Gemeensam mit den Kommandanten Leonid Kisim un den Forschungskosmonauten Gennadi Strekalow is Makarow an‘n 27. November 1980 an Bord vun Sojus T-3 start. Dat weer de eerste Floog mit dree Kosmonauten an Bord vun en Sojus-Ruumschipp siet dat Unglück mit Sojus 11 in dat Johr 1971. Anfangend mit Sojus 12, dormals ebenfalls mit Makarow an Bord, weern de folgend Sojus-Raumscheep blots noch mit twee Kosmonauten bemannt wurrn.

De Mannschap hett an de Statschoon Saljut 6 andockt, de to dissen Tietpunkt ahn Langtiet-Besatten weer, un hett dor elf Daag arbeit.

Dat weer de letzte Floog vun Makarow un de eerste, de ahn Afseggen in’t Vörfeld leep.

Nah de Ruumfohrtkarriere

Makarow hett tüschendör weer Ingenieurwesen an de „Moskauer Staatlichen Technischen N.E. Bauman-Universität“ studeert, de he 1980 mit den Grad vun en Kandidaten vun de technischen Wetenschapen veraaten hett. Nahdem he an’n 4. April 1986 ut dat Kosmonautenkorps utscheeden dee, wurr Makarow stellvertredend Baas vun den Komplexes 19 der NPO Energija. Dor weer he an de Entwicklung vun de Mir bedeeligt un in dat Buran-Programm befaat. 2000 steeg he in en leitend Stellung vun den Komplexes 31 bi dat sülvige Ünnernehmen up. Oleg Makarow is an’n 28. Mai 2003 in Moskau an den Folgen vun en Hartinfarkt storven

Makarow weer verheiraat un harr twee Kinner.

Utteknungen

Oleg Makarow wurr tweemal mit den Titel Held der Sowjetunion un veermal mit den Leninorden uttekent.

Literatur

• Peter Stache: Raumfahrer von A bis Z. Militärverlag der Deutschen Demokratischen Republik, Berlin [Ost] 1988, ISBN 3-327-00527-3. 

Belege

• Körtbiografie up spacefacts.de