24 uur van Le Mans 1949
De 24 uur van Le Mans 1949 was de 17e editie van deze endurancerace. De race werd verreden op 25 en 26 juni 1949 op het Circuit de la Sarthe nabij Le Mans, Frankrijk. Het was de eerste keer na de Tweede Wereldoorlog dat de race werd georganiseerd. De oorlog was weliswaar al vier jaar afgelopen, maar Frankrijk wilde zich eerst richten op de wederopbouw van het land voordat men dacht aan de terugkeer van de race.
17e 24 uur van Le Mans | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Datum | 25-26 juni 1949 | ||||||
Locatie | Circuit de la Sarthe, Frankrijk | ||||||
Winnaars | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
Edities | |||||||
|
De race werd gewonnen door de Peter Mitchell-Thomson, Lord Selsdon #22 van Luigi Chinetti en Peter Mitchell-Thomson. Chinetti behaalde zijn derde Le Mans-overwinning, waarmee hij het record van Woolf Barnato evenaarde, terwijl Mitchell-Thomson zijn enige zege behaalde. De S 3.0-klasse werd gewonnen door de Henri Louveau #15 van Henri Louveau en Juan Jover. De S 5.0-klasse werd gewonnen door de Pierre Meyrat #11 van Pierre Meyrat en Robert Brunet. De S 1.5-klasse werd gewonnen door de Ecurie Lapin Blanc/HRG Engineering #35 van Eric Thompson en Jack Fairman. De S 1.1-klasse werd gewonnen door de Monopole-Poissy #44 van Jean de Montrémy en Eugène Dussous. De S 750-klasse werd gewonnen door de Let-Aviation #58 van František Sutnar en Otto Krattner.
Tegen het eind van de race maakte Pierre Maréchal een ongeluk mee. Hij spinde toen hij een andere auto in wilde halen, en de auto rolde hierbij over de kop. Hij werd weliswaar naar het ziekenhuis gebracht, maar overleed de dag na de race.
Race
bewerkenWinnaars in hun klasse zijn vetgedrukt. Auto's die minder ronden hadden afgelegd dan zij vooraf hadden ingeschat, werden niet geklasseerd. De #43 George Phillips werd gediskwalificeerd omdat deze hulp van buitenaf had gekregen.