Antonio Tajani

Antonio Tajani
	Tajani in 2017
Geboren	4 augustus 1953; Rome, Italië
Politieke partij	UMI (jaren 1970); Forza Italia (1994–2009); PdL (2009–2013); Forza Italia (sinds 2013)
Beroep	Politicus
Handtekening
Minister van Buitenlandse Zaken
	Huidige functie
Aangetreden	22 oktober 2022
Premier	Giorgia Meloni
Voorganger	Luigi Di Maio
Vicepremier van Italië
	Huidige functie
Aangetreden	22 oktober 2022
Premier	Giorgia Meloni
Voorzitter van het Europees Parlement
Aangetreden	17 januari 2017
Einde termijn	3 juli 2019
Voorganger	Martin Schulz
Opvolger	David Sassoli
Europees commissaris belast met Industrie en Ondernemerschap; (tevens vicevoorzitter)
Aangetreden	9 februari 2010
Einde termijn	30 juni 2014
President	José Manuel Barroso
Voorganger	Günter Verheugen
Opvolger	Ferdinando Nelli Feroci
Europees commissaris belast met Vervoer; (tevens vicevoorzitter)
Aangetreden	9 mei 2008
Einde termijn	9 februari 2010
President	José Manuel Barroso
Voorganger	Jacques Barrot
Opvolger	Siim Kallas
Lid van het Europees Parlement
Aangetreden	19 juli 1994
Einde termijn	8 mei 2008
Aangetreden	1 juli 2014
Einde termijn	12 oktober 2022
Portaal	Politiek

Antonio Tajani (Rome, 4 augustus 1953) is een Italiaans politicus van Forza Italia. Sinds 22 oktober 2022 is hij vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken in de Italiaanse regering onder premier Giorgia Meloni. Voordien was hij jarenlang actief in de Europese politiek namens de Europese Volkspartij (EVP). Tajani was onder meer Europarlementariër (1994–2008 en 2014–2022), Eurocommissaris (2008–2014) en van 17 januari 2017 tot 3 juli 2019 de voorzitter van het Europees Parlement.

Biografie

Opleiding en vroege carrière

Antonio Tajani studeerde rechten aan de Universiteit Sapienza Rome en was vervolgens actief als luchtverdedigingsleider bij de Italiaanse luchtmacht. Vanaf 1980 was hij werkzaam als journalist, onder meer bij omroep RAI en de krant Il Giornale.

In zijn jonge jaren raakte Tajani geïnteresseerd in politiek en sloot hij zich aan bij de jeugdafdeling van de Unione Monarchica Italiana (Italiaanse Monarchistische Unie), die pleitte voor de terugkeer van de Italiaanse monarchie. Ruim twee decennia later, in 1993, richtte hij samen met onder anderen Silvio Berlusconi en Antonio Martino de centrumrechtse partij Forza Italia op. Die partij won in 1994 de Italiaanse parlementsverkiezingen, waarna Berlusconi premier werd en Tajani zijn woordvoerder. Tajani zelf stelde zich later dat jaar verkiesbaar bij de Europese parlementsverkiezingen, waarbij hij verkozen werd in het Europees Parlement.

Europees Parlement (1994–2008)

Als Europarlementariër maakte Tajani deel uit van de Europese Volkspartij (EVP). Hij werd herkozen in 1999 en 2004. Vanaf 1999 was Tajani fractievoorzitter namens Forza Italia en vanaf 2002 vicevoorzitter van de EVP. Hij had onder meer zitting in het comité voor Buitenlandse Zaken.

Tijdens zijn periode in het Europees Parlement stelde Tajani zich in 2001 ook verkiesbaar voor de burgemeestersverkiezingen in zijn geboortestad Rome. Hij werd hierbij echter verslagen door Walter Veltroni van de linkse partij Democratici di Sinistra. Tajani nam desondanks wel zitting in de gemeenteraad van de Italiaanse hoofdstad.

Europese Commissie (2008–2014)

In mei 2008 werd Tajani aangesteld als Eurocommissaris voor Vervoer en tevens vicevoorzitter in de commissie-Barroso I. Hij volgde Franco Frattini op als commissaris, nadat deze ontslag genomen had en minister van Buitenlandse Zaken werd in de Italiaanse regering van Silvio Berlusconi. Tajani kreeg het bevoegdheidspakket van Frans commissaris Jacques Barrot.

Na de Europese verkiezingen van 2009 werd Tajani opnieuw de Italiaanse Eurocommissaris, nu in de tweede commissie-Barroso, die op 10 februari 2010 aantrad. Ditmaal was hij belast met de portefeuille Industrie en Ondernemerschap. Tegelijkertijd bleef hij vicevoorzitter.

Op nationaal niveau behoorde Tajani tussen 2009 en 2013 tot de partij Il Popolo della Libertà (Het volk van de vrijheid), die was voortgekomen uit Forza Italia en de Alleanza Nazionale. In 2013 werd Forza Italia door Berlusconi, Tajani en anderen echter nieuw leven ingeblazen.

Op 1 juli 2014, kort voor het einde van het mandaat van de commissie-Barroso II, trad Tajani uit zijn functie terug. Hij nam na ruim zes jaar opnieuw zitting in het Europees Parlement, waarin hij bij de verkiezingen van mei 2014 opnieuw verkozen was. Hij werd als Eurocommissaris opgevolgd door Ferdinando Nelli Feroci.

Europees Parlement (2014–2022)

Bij de start van zijn vierde periode in het Europees Parlement werd Tajani benoemd tot een van de veertien vicevoorzitters, belast met onder andere conciliatie en de LUX-prijs. Hij was als zodanig ook lid van het Bureau.^[1]Op 13 december 2016 verkoos de EVP Tajani tot haar kandidaat voor het voorzitterschap van het Europees Parlement, als opvolger van Martin Schulz.^[2] Hij won de verkiezing op 17 januari 2017 van Gianni Pittella, met 351 tegen 282 stemmen in de vierde stemronde.^[3]

In aanloop naar de Italiaanse parlementsverkiezingen van 2018 werd Tajani door Silvio Berlusconi naar voren geschoven als kandidaat-premier, mocht Forza Italia de verkiezingen winnen. Tajani accepteerde het aanbod, maar een regeringsdeelname kwam er uiteindelijk niet: de partij belandde in de oppositie.

Tajani bekleedde zijn functie als parlementsvoorzitter 2,5 jaar. Na de Europese parlementsverkiezingen van 2019 stelde hij zich als voorzitter niet verkiesbaar voor een nieuwe termijn en hij werd op 3 juli 2019 opgevolgd door landgenoot David Sassoli.^[4] Tajani behield wel zijn zetel in het parlement, tot hij in 2022 een plaats kreeg in de Italiaanse regering.

Vicepremier en minister

Op 25 september 2022 vonden in Italië vervroegde parlementsverkiezingen plaats, die gewonnen werden door de rechtse alliantie waar Forza Italia toe behoort. Onder leiding van Giorgia Meloni (Broeders van Italië) werd een nieuwe regering gesmeed. In het kabinet-Meloni, dat op 22 oktober 2022 aantrad, werd Tajani benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken en vicepremier.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Overzicht zittingsperiodes op europarl.europa.eu, laatst geraadpleegd op 17 januari 2017.
↑ (en) "EPP picks Tajani as candidate for European Parliament chief"
↑ (en) Antonio Tajani elected European Parliament president, Politico 17 januari 2017, laatst geraadpleegd op 17 januari 2017.
↑ (en) M. de La Bauma, David Sassoli elected European Parliament president, Politico 3 juli 2019, laatst geraadpleegd op 3 juli 2019.

Zie de categorie Antonio Tajani van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Voorganger: F. (Franco) Frattini	Italiaans Eurocommissaris 2008–2014	Opvolger: F. (Ferdinando) Nelli Feroci
Voorganger: Martin Schulz	Voorzitter van het Europees Parlement 2017–2019	Opvolger: David Sassoli

[1] Overzicht zittingsperiodes op europarl.europa.eu, laatst geraadpleegd op 17 januari 2017.

[2] (en) "EPP picks Tajani as candidate for European Parliament chief"

[3] (en) Antonio Tajani elected European Parliament president, Politico 17 januari 2017, laatst geraadpleegd op 17 januari 2017.

[4] (en) M. de La Bauma, David Sassoli elected European Parliament president, Politico 3 juli 2019, laatst geraadpleegd op 3 juli 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]